Everything Everything - Get To Heaven Recensie op Podiuminfo

2015-08-25 Het is de derde keer dat het Britse collectief Everything Everything met hun kunstzinnige en lichtelijk hyperactieve fuse van pop en rock met een virtuoos album op de proppen komt. Na het debuut Man Alive (2010) en opvolger Arc (2013) waarop de invloeden uiteenlopen van Nirvana tot Radiohead is Get To Heaven tevens een album waarbij het viertal uit Manchester met een kritische blik naar de wereld kijkt. Deze kritische blik komt ook terug in de muziek, die soms donker van aard is. Het album is echter niet puur donker van aard, de dynamische melodieën en catchy zangpartijen geven het geheel een luchtige twist mee. Een spanningsboog ligt op dit album echter altijd op de loer.

In de catchy hoek van het album bevinden zich de fantastisch eerste single ‘Distant Past’ en tweede single ‘Regret’. Twee nummers waar je je bovendien kunt vergapen aan de prachtige stem van Jonathan Higgs, die met zijn falsetstem tot grote hoogte weet te rijken. Op ‘Blast Doors’ en ‘Zero Pharaoh’ gaat deze falsetstem hand in hand met de vlijmscherpe lyrics en gitaarriffs. Deze combinatie levert bij veel nummers een intelligent geheel op die de dynamiek binnen de nummers versterkt.

Met deze dynamische aanpak weet het viertal uit Manchester te spelen met sfeer. Deze verschuift zowel binnen als tussen de nummers. Naast de catchy nummers weet de band ook een aantal beklemmende nummers te brengen met een flinke intensiteit waar de spanning van af druipt. ‘No Reptiles’ is tegen het einde van het album een hoogtepunt waarbij een groot spanningsveld wordt gecreëerd. “Im going to kill a stranger, so don’t you be a stranger” klinkt de tekst, je bent als luisteraar dus gewaarschuwd. De band ging op zijn vorige album al een meer morbide kant op qua onderwerpen en gaat op dit derde album verder met zingen over zelfdestructie van de mensheid.

De zware ondertoon is niet direct opvallend, wat komt door het overweldigende karakter van de muziek en brede verzameling muzikale invloeden. Het is knap hoe de band zware onderwerpen weet te combineren met pakkende muziek. Het wordt zodoende interessant voor de luisteraar om zowel de teksten als de muziek te ontleden en uiteindelijk weer naast elkaar te leggen. Get To Heaven kan hierdoor ook selectief beluisterd worden. De term ‘art-pop’ of ‘art-rock’ waarmee de muziek van de band vaak bestempeld wordt, is in ieder geval volledig terecht. Everything Everything is één van die bands die naast het verwennen van onze oren ook onze hersenen aan het werk zet. Een knappe prestatie die ook nog eens zeer mooie muziek oplevert. Get To Heaven is tot nu toe al één van de meest interessante albums van het jaar.

Recensent:Jasper van Quekelberghe Artiest:Everything Everything Label:Sony Music