RECENSIE: District 97 - In Vaults

District 97
recensie cijfer 2015-08-27 Het fenomeen talentenjacht is iets dat doorgaans, zeker waar het de Nederlandse versies betreft, ontaardt in opgeblazen, maar gruwelijk saaie en van elk talent gespeende freakshows waar serieuze muzikanten met een grote boog omheen lopen. Het populaire American Idol bleek zowaar nog wel enig talent te kunnen voortbrengen. Zo was daar in seizoen (2007) ene Leslie Hunt die weliswaar niet won, maar wel haar carrière een leuke zet wist te geven door een top tien klassering in het programma. Maar misschien was ze er op eigen kracht ook wel gekomen, want de stem waarmee de zangeres van District 97 ons betovert klinkt als een klok.

Het is duidelijk dat Leslie, wiens stem soms wat aan Lana Lane doet denken, meer op haar plaats is in Distict 97 dan op het podium bij een weerzinwekkende talentenshow. Op In Vaults, het derde album van District 97, laat ze horen dat haar stem perfect past bij de virtuoze muziek van de Amerikaanse band. In Vaults laat een ouderwetse benadering van het aloude fenomeen progrock horen. De staccato riffs verraden een voorliefde voor technische metal, maar ook jazzinvloeden zijn hoorbaar binnen het bandgeluid. Daarnaast doet het ouderwetse toetsenwerk beurtelings aan Yes en Deep Purple denken.

In sommige nummers klinkt Hunt als een zwoele nachtclubzangeres, zoals in het vrij rustige ‘Handlebars’, of in het Lana Lane-achtige lange ‘All’s Well That Ends Well’, maar ook in opener ‘Snow Country’, waarin zwoele jazzy stukjes afgewisseld worden met een rauwe stonerriff. Hunt en haar band laten ook regelmatig horen flink te kunnen rocken zoals in ‘On Paper’, dat fraai schakelt tussen door vintage toetsenwerk gedomineerde rustige stukken en een refrein met stevig ‘grungy’ gitaargeweld. Waar je ook stil van wordt is het riffwerk in ‘Takeover’. Het nummer is in essentie vrij eenvoudig, maar de basis van bas en drums en de gedoseerde, maar uiterst inventieve jazzy riffs zijn een perfect basis voor de stem van Hunt. In het refrein mogen we dan nog wel wat Hammond orgel verwelkomen.

Het album sluit af met twee lange nummers; het enigszins zwoele ‘Learn From Danny’, met een als een nachtegaaltje zingende Leslie Hunt en het ruim elf minuten klokkende ‘Blinding Vision’ dat traag meandert tussen zwoele zang en spannende instrumentale stukken.

De nummers op In Vaults, die bol staan van de levenswijze teksten, vormen een afgerond uur lang luisterplezier van een band die langzaamaan een gevestigde orde binnen de progrock begint te worden. In Vaults toont aan dat ook in de Verenigde Staten toekomst voor ambachtelijke progrock bestaat, en daarbij heeft District 97 gelijk een goede zangeres gered van het kansloze schnabbelcircuit waar voormalige talentenshow deelnemers doorgaans in terecht komen.
Recensent:Jan Didden Artiest:District 97 Label:Hard Life Promotion
Cover Morglbl - Tea Time For Punks

Morglbl - Tea Time For PunksAllereerst, hoe verzin je zo een naam en hoe spreek je het uit? We hebben het...

Cover Kingcrow - Eidos

Kingcrow - Eidos Zie het als een hiaat, maar ondergetekende was totaal onbekend met Kingcrow...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT