2015-08-14
Als je als band kiest voor een naam als The Poodles, dan dien je je hier ook wel naar te gedragen natuurlijk. Poedels staan bekend als deftige honden, die uitermate goed verzorgd worden en hiermee zelfs wedstrijden aangaan. De eigenaren zijn veelal van een hogere klasse en zorgen dat hun hond dan ook absoluut niets overkomt. Als we het artwork van de band mogen beoordelen, staan de vier Zweedse mannen er altijd netjes op. Tevens valt er te concluderen dat er goed voor deze poedels wordt gezorgd als we de productie van hun nieuwste release Devil In The Details beluisteren. Ze streven voor de volle 100% hun bandnaam na, ze zijn zindelijk en je hoeft ook niet bang te zijn dat ze blaffen of bijten. Het genre waarin ze werken dobbert tussen hardrock en heavy metal, waarbij gekozen is voor de suikerzoete bombastische kant van het vak. Devil in The Details is een afgeleide van het gezegde “the devil is in the details”, wat in onze taal neerkomt op “een ongeluk zit in een klein hoekje”. In het groter geheel dient men ook de kleine dingen in de gaten te houden, want die kunnen net zo goed het verschil maken tussen vallen of opstaan. In dit geval hebben ze hier dat duiveltje volledig buiten de deur gehouden en de productie zo solide vastgezet, dat er zeker niets kan vallen. Ondanks dat ze niet aangeven dat er iemand daadwerkelijk de synthesizer bespeelt, vormt deze toch een essentieel onderdeel in het geluid. Alles wordt hierdoor ondersteund op het moment dat één van de instrumenten even wegvalt. Dit zorgt er overigens eveneens voor dat alles net een tikkeltje meer bombastisch wordt.
Doordat deze productie als een huis staat, kan het niet anders zijn dan dat je nummers krijgt voorgeschoteld die van begin tot einde goed in elkaar zitten. Denk hierbij aan de epische opener ‘Before I Die’, het langzame maar net zo heftige ‘The Greatest’, het melodische ‘Everything’, groovy track ‘(What The Hell) Baby’, het symfonische ‘Crack In The Wall’ of anders wel het funky nummer ‘House Of Cards’. ‘Creator And Breaker’ is eigenlijk het enige moment waarop het tempo echt opgevoerd wordt. Bijzondere track is ‘Need To Believe’, waarbij de hoofd-gitaarriff wel verdacht veel lijkt op ‘Kashmir’ van Led Zeppelin, maar nergens credits hiervoor krijgt. Verder springt er niet echt iets tussenuit en klopt de plaat gewoon als geheel.
De productie is mierzoet en solide, en men kan wel stellen dat The Poodles met Devil In The Details een sterk staaltje popmetal hebben neergezet. Een variant waarbij menig liedje het zelfs nog goed zou kunnen doen op de radio, waarbij bijvoorbeeld als snel gekeken kan worden naar ‘The Greatest’. Dat dit niet voor iedere metalhead is weggelegd mag duidelijk zijn, maar het is in ieder geval ontzettend toegankelijk en catchy.
.jpg)
Nightrage - The PuritanIs het melodieuze deathmetal gezelschap Nightrage nog wel een band te...
.jpg)
Hardcore Superstar - HCSS Tegenwoordig is het gemakkelijk om je als band te verliezen in alle genres en...