2015-09-09
Gaat u even zitten voor een beknopt lesje geschiedenis. We schrijven eind jaren tachtig van de vorige eeuw. Californië is de plaats. Om precies te zijn Laytonville, een bergdorpje in de nu kurkdroge Amerikaanse staat. Op dat moment lijkt het alsof elke tiener met een beetje wroeging punkrock maakt in Californië. In deze periode onstaan bands als Rancid, Nofx, etc etc etc. De lijst is schijnbaar eindeloos. In Laytonville staan er ook drie jochies punkrock te maken. Althans, jochies. Een vent is tegen de veertig: Larry Livermore. Hij recruteert in 1985 een twaalfjarige drummer en een veertienjarige bassist voor de band The Lookouts. De band maakt voor ongeveer vijf jaar muziek, maar komt nooit echt in het spoor van de grote namen uit de scene. Ze spelen flink wat gigs, houden behoorlijk huis en vallen uiteindelijk uiteen.
Livermore gaat zich, oude zak als hij inmiddels is in het wereldje, bezig houden met opnames. Hij richt Lookout Records op, waar onder andere Operation Ivy, Green Day en Screeching Weasel bij opnemen. De drummer gaat ook zijn weegs: Tré Cool gaat drummen bij Green Day. Hij wordt een wereldster, dat verhaal kennen we.
Dat brengt ons bij de release Spy Rock Road (And Other Stories), die dit jaar uitkwam. Van The Lookouts, dus. Het is een compilatie van 24 tracks, die de band destijds opnam en nu opnieuw uitbrengt. Oftewel, zou je zeggen: een mooi inkijkje in die tijd. Een teken aan de wand van op zijn minst twee bepalende personen in de scene, al was het dan niet met deze band. Voor de fans van Green Day zou het wel eens een must kunnen zijn om te hebben, want dit was Tré Cool in zijn pubertijd (twaalf - zeventien jaar).
Het zijn allemaal waarheden als een koe en voor de diehards is het vast leuk om eens te luisteren. Maar in feite zijn de 24 liedjes op Spy Rock Road (And Other Stories) gewoon ontzettend matige punks-songs. Oninteressant, slecht gezongen en gespeeld. Het bekende werk van een beginnend punkbandje, en deze gasten zijn er bepaald niet ver mee gekomen. In deze samenstelling. Boeien doet het muzikaal gezien dus allerminst. Het verhaal erachter is goed, maar dat heeft u hier al gelezen. Dus laat het album maar voor wat het is.
.jpg)
Good Riddance - Peace In Our TimeOok in de (op papier) young man’s game die de hardcore scene heet is het...
.jpg)
Autobahn - Dissemble In de filmklassieker The Big Lebowski stuit de hoofdpersoon The Dude op een...