2015-09-18
Wisseling van de wacht. De leemte die The Knife achterliet toen ze er in 2014 de brui aangaven, is snel opgevuld door het interessante debuut van Foxtrott. Opgegroeid in een milieu dat ver van haar stijl ligt, vond dit manusje van alles haar dada in electropop. Gestart met piano en via viool naar gitaar. Maar toen kwamen de beats, en al snel zat ze in het geheim achter de familiecomputer met Cubase en Reason haar eigen geluiden te creëren.Het was al op vroege leeftijd duidelijk dat Marie-Hélène Delorme haar eigen muziek zou gaan maken. In haar muzieklessen herwerkte ze – met onbegrip van haar leraren – reeds Bach, en nu produceert, speelt en zingt ze alles zelf. Ze nijgt naar het perfectionisme, enkel iets uitbrengen als de melodie echt past bij de beat: “A lot of outstanding melodists lay their songs over really sucky beats. I have a ton of outstanding tracks on my computer, but I’ll only use them once I find the melody that works perfectly for them.”. Een dame naar ons hart.
Haar eerste single ‘Driven’ werd bij Vimeo opgepikt als ‘StaffPick’, maar wij vermoeden dat deze meer gekozen werd voor de muziek dan voor de clip. Het is een leuke melodie à la ‘Years&Years’, enkel minder dansbaar. Ze gebruikt in elk nummer een rijk pallet aan beats, en maakt het tot een homogeen geluid.
Voor de huidige generatie is het zeer gemakkelijk om in je eigen kamer muziek te maken. Waarom is Foxtrott dan iemand die je moet beluisteren?
De dame in kwestie heeft een zeer duidelijke visie over de muziekindustrie en wat ze wil bereiken. Ze heeft nog veel groeimarge, en deze plaat, A Taller Us, zet dat extra in de verf. Een zeer sterk begin van de plaat verglijdt naar het einde toe weliswaar naar minder interessante nummers - omdat er niet echt één nummer uit springt - maar ze houdt wel een aangenaam klinkende plaat goed in leven.
Het ligt er misschien aan dat ze alles voor het zeggen heeft, dat Delorme regelmatig heel persoonlijk schrijft. Haar gevoelens en haar relaties vormen de ruggengraat. Aan haar zieke broer, ook een klassiek getalenteerde musicus, draagt ze ‘Brother’ op. Het blijft in dezelfde lijn. We zien er niet meteen een single in, maar een obligaat nummer, dat ze van zich moest afschrijven.
Wel treffen we op de plaat nog twee andere singles aan. Het oude nummer ‘Colors’, dat toch niet uit de toon valt, hoewel het drie jaar eerder voor een EP werd geschreven. En de officiële tweede single uit het album ‘Shaky Hands’, maar beide nummers bereiken toch niet hetzelfde effect als ‘Driven’, waar je meteen klaar bent voor het Foxtrott universum.
Dat er potentieel aanwezig is, staat buiten kijf. Dit kan uitgroeien tot zoveel beters. We wachten af, en kijken of ze na haar debuut verder kan groeien, en ons echt uit onze sokken kan blazen.
.jpg)
Circle J - Year Of The GoatIedereen aanwezig? Iedereen bier? Mooi zo. Aftikken. Dat is een beetje hoe...
.jpg)
Fufanu - Adjust To The Light IJsland heeft ons al veel bijzondere muziek ten gehore gebracht. Artiesten...