2015-10-26
Delta Sleep is de fase van de diepste slaap, de fase waarbinnen de kans het kleinst is dat we wakker worden. Het is de moeilijkste fase om iemand wakker te maken, en als we in deze fase wakker worden voelen we ons het meest slaperig en gedesoriënteerd. De kans om in slaap te vallen tijdens Twin Galaxies van de band Delta Sleep is zeer klein en de kans om gedesoriënteerd te raken zeer groot.
Om je voor te bereiden op de muziek van Delta Sleep, een korte theorieles. Delta Sleep speelt Math Rock, een polyritmische vorm van noiserock, waarbij geen popsongstructuur gehanteerd wordt en de melodie gebaseerd is op riffs, hectisch en continu wisselend van maat.
De band uit Brighton (UK), sinds 2010 samen, werkt enige tijd aan het creëren van een unieke sound. De autodidacten stellen zich voor met de in 2013 uitgekomen EP Management, een veelbelovende combinatie van gitaargedreven melodieën en jazzy grooves, versterkt door de vocalen van de zanger Devin Yüceil , nu eens rauw en hard, dan weer bijna zoetgevooisd. Emotioneel scherpzinnige teksten geven de band een extra laag diepte.
Na twee jaar wachten volgt nu de langspeler Twin Galaxies, een voor Math Rock ongekend coherent album met een prachtige balans tussen sterk gezongen melodie, harde riffs, en electronica.
Tekstueel kan het een conceptalbum genoemd worden. Het verhaalt over een man, ongelukkig in een verhouding, maar zonder de kracht eruit te stappen, totdat een onvoorziene gebeurtenis zijn leven verandert, en hem naar zee stuurt om een nieuw leven te beginnen; ”Waves crashing down sing the sound of his demise. Salty waters rise. His eyes read the end”. Een korte electronische intro gaat over in openingsnummer ‘Uncle Ivan’ waarin op een schreeuwende wijze de chaos wordt bezongen, met een rustig middenstuk dat klinkt als de golven in de zee.
Wat volgt is een reis door een veelheid aan klanken, sferen en melodieën, met als constante de stem van Yüceil, afwisselend rauw en zacht. Aan het einde komt de hoofdpersoon tot inkeer; ”Through all the lies and tired eyes, he finally was able to see. That land is bound show itself, as well as all the fish in the sea.”, prachtig bezongen in afsluiter ‘Strongthany’, harmonisch eindigend met tweestemmige zang.
Twin Galaxies is geen gemakkelijk album en niet voor iedereen weggelegd. Als je bereid bent te investeren, zal je na een aanvankelijk verwarrende indruk in een flow raken, en na de laatste tonen even de tijd moeten nemen om bij te komen. Veel plezier !
Sara Forslund - Water Became WildSinds het nieuwe decennium weet de muziek van Scandinavië gemakkelijk de weg...
.jpg)
Mammoth Penguins - Hide And Seek Na negen jaar lang in de populaire Britse indiepopband Standard Fare te...