De 34-jarige brengt met Water Became Wild haar debuut album uit. En hoewel ze verhuisde naar hoofdstad Stockholm, draagt de CD een landelijke sound met zich mee. De stijl is minimalistisch en melancholisch, net zoals ze het zelf graag heeft. Er huist een heleboel treurnis in haar muziek. Zo’n terneergeslagen gevoel als je met een kopje thee en een kat op je schoot naar buiten kijkt en een druilerige ochtend enkel regensporen op de ramen achterlaat.
En dat gevoel wordt versterkt op alle vlakken. De cello, de piano en de akoestische gitaar die nadrukkelijk aanwezig zijn, geven het geheel het melancholische dat versterkt wordt door de repetitieve instrumenten. Haar stem, is een dromerig geluid dat weg wil vluchten van haar verleden, haar eigen zijn. Dromen is een thema dat vaak terugkomt. Ze wijdde er zelfs enkele nummers aan, zoals ‘Tree Of Dreams’ en ‘The Dream’. In dat laatste weerspiegelt ze zich aan een vogel, die weg kan vliegen, weg van haar bestaan. Kunst is voor haar een vluchtroute, een manier waarop ze alles achter zich kan laten. Naast dit soloproject heeft ze nog het project Birch and Meadow, acteert ze en brengt ze poëzie uit.
Het album werd geproduceerd door John Wood, die naam en faam vergaarde door zijn werk met Pink Floyd en Nick Drake. Het is vooral die laatste, die een grote indruk naliet op Sara Forslund. Je hoort hem ook terug in haar muziek. Maar daar waar Drake met één gitaaraanslag jouw eigen snaar kan raken, daar komt Sara lang niet aan. Met ‘Morning Is Leaving’ tast ze voorzichtig rond, maar het blijft een lauw probeersel. Water Became Wild tapt steeds uit hetzelfde vaatje. Maar dat vaatje, is al snel leeg.
The Widowbirds - Black Into The BlueHet is een mix van een oude sound als Led Zeppelin en een nieuwe sound die...
Delta Sleep - Twin Galaxies Delta Sleep is de fase van de diepste slaap, de fase waarbinnen de kans het...