2006-11-12
Je zou zin krijgen om iemands kop in te slaan als je de muziek van Panic hoort. Beelden van kroegen vol bierdrinkende mannen en vrouwen met lang haar, veel tatoeages en piercings komen naar boven.Bij de muziek die Panic maakt gaat het méér om de sfeer tijdens een optreden dan daadwerkelijk om de muziek. Er zal eerder een optreden bezocht worden dan dat de cd thuis opgezet wordt. Deze muziek moet je van binnen voelen en er niet te veel bij nadenken. Het zal niet aan iedereen besteed zijn, je moet je thuis voelen in deze sfeer.
Op deze EP vind je zes korte nummers, die niet vernieuwend of origineel zijn, bovendien klinkt het niet erg afwisselend, met een meestal typische, nogal hol klinkende drum en rock ’n roll gitaar.
Zanger Gibby lijkt soms erg ongecontroleerd bezig te zijn, de zang past voor een groot gedeelte niet bij de muziek. Hij wisselt zingen en schreeuwen af maar het is niet in evenwicht en voegt niet direct iets toe bij het geheel.
In een geluidsfragment aan het eind van het laatste nummer op de cd The wolves circle the wolves moeten we onszelf een aantal vragen stellen, waaronder Am I happy with what I’m doing en Am I happy with the way my life is going om onszelf in de richting van onze dromen te krijgen.
Uiteindelijk blijf je bijna verward achter en je vraagt je af waar je nu eigenlijk net naar geluisterd hebt.
Noblesse - Sound the AlarmHet Haagse drietal Noblesse kwam vorig jaar met een EP die direct goed...
The Magic Numbers - Those the Brokes The Magic Numbers, dat is nou ‘ns een band om blij van te worden! Tenminste,...