2006-12-06
Het Haagse drietal Noblesse kwam vorig jaar met een EP die direct goed ontvangen werd door de nationale pers. Het door Henk Koorn geproduceerde schijfje (Hallo Venray) schopte het zelfs tot “Demo van de maand” in FRET. Sound the Alarm is hun eerste album, en ook dit keer zat Henk Koorn achter de knoppen. Opener Sound the alarm is een flitsende rock & roll song die prima blijft hangen. Live gaat het dak er ongetwijfeld af bij deze recht-toe-recht-aan stamper. Het daaropvolgende Oh my God doet zelfs even denken aan Danko Jones, ook al zo’n power-drietal. Toch blijft Noblesse niet in deze hoek hangen. Zo is White Walls een ontroerend popliedje met (helaas) een standaard poprefreintje. Voor de afwisseling is dit natuurlijk erg goed, maar dit is (nog?) niet de sterkste kant van deze mannen.Tegen het einde van het album komt een van de betere nummers van het album voorbij, State of mind. Dit ongemeen spannende nummer ademt de geest van Placebo en weet de spanningsboog tot het einde vast te houden. Knap! Wat mij betreft mag Noblesse naast de heerlijke recht-toe-recht-aan stampers meer experimenteren met dit soort spannende stukken. Los van State of mind en het titelnummer bevat deze eersteling van Noblesse nog te weinig echte hoogtepunten. Dat neemt niet weg dat de band met Sound the alarm een visitekaartje aflevert waar veel bands jaloers op zouden zijn.
Have Heart - The Things we CarryNormaal wanneer je een hardcore album ziet is de cover een foto van de band,...
Panic - Circles Je zou zin krijgen om iemands kop in te slaan als je de muziek van Panic...