2015-09-22
Wie het nummer ‘Hero’ van Family Of The Year nog niet kent, heeft de afgelopen drie jaar onder een steen geleefd. Het liedje is al uit 2012, maar wordt nog steeds volop gedraaid op de radio, in reclames en in de film Boyhood. Naast deze grote internationale hit heeft de Amerikaanse band meerdere EP’s en twee eerdere albums op hun naam staan. Anno 2015 is het tijd voor een derde plaat: het titelloze Family Of The Year. Analoge en vintage opnameapparatuur geeft het vrolijke indiepop album een fijn retro-tintje. Met deze derde cd laat Family Of The Year horen dat ze duidelijk gegroeid zijn sinds hun laatste plaat Loma Vista; nummer drie heeft een voller, steviger en meer volwassen geluid dan zijn voorgangers. Het volwassen en vollere geluid komt niet alleen voort uit de keuze voor analoge opnameapparatuur, maar ook uit de keuze om een album te maken met alleen maar nummers de veel voor de band betekenen. Zanger Joe Keefe schreef voor Family Of The Year over het doorstaan en overleven van donkere tijden, niet alleen van zichzelf, maar ook van zijn vrienden om hem heen. Als metafoor hiervoor gebruikt hij de overgang van winter naar zomer, gemarkeerd in de muziek door rockinvloeden. Dit maakt dat dit album serieuzer en persoonlijker is dan de vorige platen, maar zonder de lichtvoetigheid en toegankelijkheid te verliezen die de band zo eigen is. Het album opent met de zomer in het liefdesliedje ‘Make You Mine’. Dit is ook de eerste single en niet zonder reden; al na de eerste luisterbeurt blijft het hangen, maar hij verveelt ook na meerdere keren luisteren nog niet. Na deze ontspannen vrolijkheid krijgen de nummers snel een serieuzere ondertoon. ‘We Need Love’ en ‘May I Miss You’ gaan over zo’n donkere periode, maar ze behouden een opbeurend en pakkend refrein. Hoewel dit een knappe combinatie is, blijft een enkel liedje hierdoor wel heel oppervlakkig. ‘Facepaint’ is nietszeggend na het pakkende ‘Make You Mine’ en blijft als één van de weinige nummers niet hangen.
Family Of The Year laat horen dat ze flink gegroeid zijn als band. Ze hebben een steviger geluid, maar hebben hun eigen karakter en stijl niet verloren. Het titelloze derde album heeft voor ieder wat wils. Het is een vriendelijke, toegankelijke en prettige plaat die het goed zal doen in woonkamers, maar ook op festivalweides.
.jpg)
Metric - Pagans In VegasDrie jaar geleden bracht Metric het album Synthetica uit. Na het promoten...
.jpg)
The Fratellis - Eyes Wide, Tongue Tied The Fratellis , een band die synoniem staat voor het dronken gelal van die...