Mike is een vreemde vogel. Muzikaal gezien is het prima en mogen we zijn muziek net indelen in het genre garagerock. Er is weinig te vertellen over zijn nummers, behalve dat zijn teksten iets humoristisch hebben. Het is grappig, maar je ligt er niet compleet dubbel van. Wel lachen dus. In ‘Neighborhood Watch’ verteld hij dat zijn fiets gestolen is, daar reed hij elke dag op. Het is duidelijk dat Mike geen stoere rocker is, maar een absurde. ‘Piano Shit’ is een instrumentaal nummer waar iemand aan het einde concludeert dat hij het ook niet weet. Wij ook niet Mike.
Hij zorgt ervoor dat het te saai wordt, echter door de overdaad aan powerchords blijft het muzikaal vrij vlak. ‘Left Out (Attn: SoCal Garage Rockers)’ is lekker vlot en ‘Save The Date’ is weer melodisch van aard. Het meest simpele nummer is toch ‘La LaLa’. Een herkenbare riff en een compleet voorspelbaar refrein. Mike houdt het graag toegankelijk en enigszins geïnspireerd. Af en toe is een leuke riff te horen, maar meestal is het raggen en kijken waar de muziek hem brengt.
Turkey is een typisch garagerockalbum. Muzikaal gaat alles volgens het boekje en op tekstueel gebied is het voornamelijk vermakelijk. Dit album is bedoeld voor mensen die graag hun verstand op nul zetten en lekker makkelijke muziek willen horen. Waarschijnlijk is dit werk bedoeld om wat muziekzalen op te zoeken en de boel op stelten te zetten. Een aardig werk, maar het heeft geen blijvend effect.
Fuefollet - Two UniversesAls recensent krijg je niet vaak een Cajun plaat in handen. Dat feit alleen...
Fujita Masayoshi - Apologues Apologues is de opvolger van het in 2013 uitgekomen Stories , waarop...