2015-09-16
Wat moet je verwachten van een band met de uitermate charmante naam ManWhore? Dat roept bij voorbaat al associaties op met een formatie als Steel Panther. Zeker gezien de artwork van het nieuwe album genaamd Close To Beauty, waarbij een hoop wulps geklede dames de band vergezellen rondom hun instrumenten. Ze laten zich gebruiken en worden dik betaald om dat te spelen wat je graag wil horen. Althans, dat zijn de eerste gedachten die bij zo’n naam opduiken. Het album laat echter iets anders horen en dat zijn wel vier mannen, maar die laten zich absoluut niet gebruiken om vastgepind te worden op één genre. Dikke kans dat ze wel spelen wat je graag wil horen, maar dat doen ze dan puur omdat het nummer daar om vraagt. Van seventies rock naar Queens Of The Stone Age, van eighties popwave à la The Cure naar een Cubaanse aandoende orgelgroove, de Belgische formatie speelt het allemaal in één grote mix van nummers die fijn aansluiten. Hoewel de invloeden allerlei kanten op vliegen, zijn The Doors toch wel de grootste bron van inspiratie. De overall groove is namelijk bluesy met een zweverige orgel op de achtergrond. Het tempo ligt over het algemeen vrij laag. ‘Bad Boy’ begint met steviger gitaarwerk, maar ‘I’ve Come A Long Way’ schakelt meteen weer terug. Muzikaal gezien komt het dus nog niet eens in de buurt van Steel Panther, en tekstueel evenmin. Dit album komt net iets te vroeg, maar voelt perfect aan voor een regenachtige dag in de herfst. Dit is pure bluesrock, met wat glamrock en zelfs een snuif reggae, waarin zo nu en dan stevige gitaren uit de seventies meegesleurd zijn.
‘Missing Out’ gaat in diezelfde lijn voort en legt meer nadruk op de orgel. De orgelpartijen klinken bijzonder soulvol en dat is toch net dat fijne beetje extra in het geheel. ‘Face Your Demons’ voert het tempo wat op naar nineties rock, maar niet zonder dat snufje blues te verliezen. Vijfde nummer ‘Steve’ kent een meer electronische vibe, wat laat zien dat de mannen werkelijk van alle walletjes eten. Na het stevige muzikale intermezzo ‘Sex & Tears’, komt de grootse track ‘My Blood’, waarin werkelijk alles voorbij komt, van rock tot aan reggae. ‘Creatures Of The Nighttime Pleasures’ weet gegarandeerd fans van QOTSA te bekoren.
‘No Woman’ zweept de gitaarriffs weer eens even lekker op. Met ‘The Fire Of His Love’ raken ze die bluesy, emotionele noot en komt zelfs de saxofoon aan bod. ‘Mr. Medusa’ voegt iets jazzy aan het geheel toe. Afsluiter ‘Watch Out!’ en ‘Touch Me’ voegen op hun eigen manier iets toe aan Close To Beauty, waarmee ManWhore onverwachts een serieuze en fijne plaat levert. Laat je niet door de naam misleiden, want net als een echte ‘manhoer’ weten deze ervaren mannen wat ze moeten doen voor hun centen.
.jpg)
Mewithoutyou - Pale HorsesDe Amerikaanse band mewithoutYou is een vreemde eend. Zij maken al vijftien...
.jpg)
Fuefollet - Two Universes Als recensent krijg je niet vaak een Cajun plaat in handen. Dat feit alleen...