Ane Brun - When I`m Free Recensie op Podiuminfo

2015-10-02 De Noorse Ane Brun is niet zomaar de zoveelste hippe Scandinavische popact. Sowieso gaat ze al een tijdje mee. In 2003 kwam haar debuut uit en in de twaalf jaar tijd daarna bracht ze zeven platen uit en werkte ze samen met artiesten, uiteenlopend van Peter Gabriel tot Gregor Salto. Op haar vorige platen was een brede verzameling aan muziek te horen, waar pop, rock, folk en country elkaar afwisselden. When I’m Free is haar nieuwste creatie, waarbij ze met een elektronische invalshoek een paar nieuwe paden bewandelt.

Brun weet met haar warme stem de luisteraar in te pakken en meteen een hypnotiserend geluid te creëren. Soms schieten haar vocalen omhoog waardoor Kate Bush even naar boven komt drijven. ‘You Lit My Fire’ is daar een voorbeeld van. De Noorse weet op dit nummer met behulp van een achtergrondzanger en warme klanken een prettig geheel op te bouwen. Ze doet het niet explosief, maar op subtiele en slinkse manier wakkert Brun haar muzikale vlam aan. Deze vlam zorgt gedurende het album voor een smeulend karakter.

Bruns grootste troef is haar stem. Deze klinkt soms klinkt soms wat ijzig, wat een interessante tegenstelling oplevert tegenover de warme, meeslepende muziek.Naast Kate Bush is de vergelijking met Feist ook niet ver weg. Halverwege het album wordt het gaspedaal nog meer ingetrapt op ‘Shape Of A Heart’, al is het hier misschien wat te veel van het goede. Daarna is er weer tijd voor een rustpunt. Ane Brun gaat voor gevoel, maar zonder sentiment. Sfeervolle songs zijn op dit album geen uitzondering. ‘Miss You More’ mag dan wel een nummer zijn met een weinig origineel thema, Brun verpakt het muzikaal op een heerlijke manier. Ook ‘All We Want Is Love’ is een nummer in deze trant.

Het hypnotiserende karakter van de plaat heeft een fijne uitwerking, al had iets meer energie naar het einde van de plaat toe ook geen kwaad gekund. Gelukkig sluit Ane Brun af met het fraaie ‘Better Than This’ gevolgd door het nog mooiere ‘Signing Off’. When I’m Free is ondanks zijn soms wat slome karakter een uitstekende plaat met een warme sfeer waarop een hoop mooie popliedjes met een elektronische inslag de revue passeren.

Recensent:Jasper van Quekelberghe Artiest:Ane Brun Label:V2 Records