2006-11-17
De Grand Theft Auto (GTA) spellen zijn al heel wat jaren een gigantische hit in de game wereld. Zo groot zelfs dat Rockstar nu doorgaat op oude verhaallijnen, alhoewel.. Vice City Stories speelt zich twee jaar voor het Ps2/Xbox/PC spel 'Vice City' af.
Het Verhaal
In GTA: Vice City Stories speel je met Victor 'vic' Vance, de broer van ''Lance Vance' uit het originele Vice City spel. Vic besluit het leger in te gaan om zo zijn broer te kunnen helpen, maar al snel word je het leger uitgeschopt (oké, oké dit was een kleine spoiler... maar niemand gaat er vanuit dat je GTA speelt als soldaat o.i.d.) en begeef je je al snel in het criminele circuit door de straten van Vice City.
Vernieuwend?
Nee, GTA: Vice City stories is alles behalve vernieuwend. Zoals in elke GTA moet je nu weer een tal van missies volbrengen. Leden van andere gangs om zeep helpen, 'wijken' overnemen, potje racen, hoertjes rondbrengen, etc etc. You know the drill. Misschien zijn sommige missies iets omslachtiger dan voorheen. Missies zijn namelijk nu vaker gecombineerd, maar het principe blijft telkens hetzelfde.
Ondanks dat het niet vernieuwend is, is het wel wederom weer een strak spel die heel wat uren speelplezier geeft. De missies spelen weer lekker weg (ook al zijn ze vrij gelijk aan alle voorgaande GTA games) en het spel zit natuurlijk weer vol met een nieuwe omgeving, andere personages, andere auto's en natuurlijk een flinke bak humor in de dialogen.
Gameplay
De Gameplay van GTA: Vice City Stories (VCS) ga ik niet vergelijken met de Ps2, PC of Xbox versie van Vice City, aangezien de besturing in vergelijking met de Playstation Portable een stuk ruimer is en meer mogelijkheden biedt. In plaats daarvan kijk ik naar het vorige deel dat op de PSP verscheen, namelijk, GTA: Liberty City Stories (LCS).
In vergelijking met GTA: LCS, bestuurd VCS een stuk relaxter. Het gemis van de rechter analoge stick is bij VCS een stuk minder dan bij LCS. Ook de hoofdpersonage rent iets minder hoekig en direct kriskras door je beeld heen.
Ook het Miami sfeertje in Vice City Stories is helemaal geweldig. Het word alleen erg vervelend als de zon ondergaat en je hele scherm van je PSP knalgeel kleurt wanneer je tegen de zon in rijdt. Realisme is leuk, maar het moet niet het spelen hinderen.
Beeld
De Playstation Portable is een krachtig beestje dat is duidelijk. Dit word duidelijk tijdens het spelen van spellen als GTA: Vice City Stories. GTA: Vice City Stories speelt alsof je een Playstation2 in je handen hebt met knopjes en een lcd scherm.
Het landschap in GTA: Vice City Stories valt ook weinig over te klagen. In verhouding met San Andreas is de leefomgeving van GTA: Vice City Stories vrij klein, maar ik gok dat dat te maken heeft met de capaciteit van een UMD disc. Dit betekend wel dat de omgeving die er is, goed is uitgewerkt. Ook de auto's zijn helemaal jaren 80 (GTA: Vice City Stories speelt zich af in 1984).
Geluid
Ook GTA: Vice City Stories is weer gevuld met een hoop radio stations. Muziek stations die ieder zijn eigen thema hebben, zoals onder andere urban, rock/metal en jaren 80 popmuziek. Uiteraard zijn alle radio stations weer voorzien van grappige DJ's. Ook is het dat af en toe na een missie je op de radio een nieuwsbericht krijgt over de gang van zaken in Vice City die vaak betrekking hebben tot jouw activiteiten in de stad.
Phil Collins
Het meest opmerkelijke aan GTA: Vice City Stories is wellicht de bijdrage van Phil Collins. Huh? Phil Collins is toch geen gangster? Nouja, blijkbaar gangster genoeg om mee te doen in een spel als GTA: Vice City Stories. Je speelt namelijk enkele missies in opdracht van de bekende popzanger en je kan zelfs een concert van hem bijwonen. Phil Collins is dus best wel cool!
Conclusie
GTA: Vice City Stories een fijn spel en blijft voorlopig wel even in mijn PSP zitten, totdat de stats van het spel me zeggen dat ik op 100% zit. Het mag dan wel niet origineel meer zijn, maar verslavend is het nog steeds. Op naar GTA: San Andreas stories?
Playstation 2 - Singstar LegendsHallo buren? Thuis? Mooi. Een nieuwe singstar! Nodig je spontaanste vrienden...
Foo Fighters - Skin and Bones Elke rocker verliest een keer zijn wilde haren. Zo ook Dave Grohl van de Foo...