2015-11-18
De totstandkoming van Good Sad Happy Bad is op voorhand al één van de meest interessante dingen aan het nieuwe album van Micachu & The Shapes, de band rondom de Britse Mica Levi. Levi was tevens verantwoordelijk voor de score van de film Under The Skin en maakte eerder al twee albums met haar band. Voorgangers Jewellery en Never waren eigenzinnige platen, op hun debuut gebruikte het drietal zelfs stofzuigergeluiden. Het zijn avant-gardistische albums met een mix aan stijlen. Zet Good Sad Happy Bad deze lijn voort of is de plaat net zo tegenstrijdig als de titel?Waar de soundtrack voor de film Under The Skin vooral uiterst onheilspellend is, gaat Micachu & The Shapes op Good Sad Happy Bad voor de speelse aanpak. Het is naar eigen zeggen hun meest vrije album. Het nieuwe album is eigenlijk een uit de hand gelopen jamsessie, waar geen mixing aan te pas is gekomen. In die zin is het inderdaad een album wat vrijheid ademt en muzikaal gezien hoor je dat ook terug. Die vrijheid is wel vrij vermoeiend. Tijd om de nummers echt in je op te nemen is er simpelweg niet, in de eerste plaats omdat de meeste nummers niet boven de twee-en-een-halve minuut uitkomen, anderzijds omdat het geheel alle kanten op schiet qua energie, muziek en ideeën.
Openingstrack ‘Sad’ begint nog vrolijk met pittige drums en lollige lyrics, maar vloeit alles behalve soepel over in het volgende nummer ‘Relaxing’ dat – inderdaad – rustiger van aard is. De zang klinkt eerder als een waas die over de muziek heen hangt dan dat hij duidelijk aanwezig is. Dit gaat op ten duur op de zenuwen werken, met ‘Unity’ als dieptepunt. Ook hier is de overgang naar het volgende nummer erg stroef wat komt doordat de nummers totaal tegenovergesteld klinken.
Zoals bij een kunstwerk soms het geval kan zijn is het idee achter het eindresultaat bij dit album van Micachu & The Shapes interessanter dan het kunstwerk (in dit geval het album) zelf. De vrijheid die de band zo graag in het album wilde stoppen is door de onaangetaste aanpak zeker wel terug te horen, maar komt de luisterervaring niet ten goede. Wellicht had wat meer aandacht voor de muziek na het opnameproces het album wat samenhangender kunnen maken. Sad en bad zijn nu helaas meer van toepassing dan good en happy.
.jpg)
Christian Mistress - To Your Death Christian Mistress ging ten tijde van Possession de wereld door als de...
.jpg)
Health - Death Magic In Los Angeles draait een hoop om uiterlijk vertoon. Er wordt vooral een hoop...