2015-11-13
De uit Manchester afkomstige Ryan Kennedy, die onder de artiestennaam Horsebeach werkt, is een alleskunner. In zijn slaapkamer nam hij zijn tweede plaat op, die de toepasselijke titel II heeft en waarop de muzikant vrijwel alle instrumenten zelf inspeelde. De stijl is het best te omschrijven als jaren tachtig pop, met een vette knipoog naar de jaren zestig. Wat betreft geluid en stijl lijkt deze tweede plaat erg op zijn titelloze voorganger, met als grote verschil dat de muziek en zang krachtiger klinken. Dit resulteert wederom in een dromerige sfeer, waarop de jangly gitaarklanken vol distortion de boventoon vormen en waarbij de rauwe basgitaar, drums en toetsen mooi in balans zijn.
Het album komt rustig op gang met het instrumentale openingsnummer ‘Intro’. Ook op de liedjes daarna overheerst het midtempo ritme, waardoor de muziek rustig voortkabbelt. Toch is de plaat niet saai want met name de gitaar en de sprankelende synthesizer klanken zorgen voor voldoende afwisseling, die door de luchtige eigen productie extra worden versterkt. De nummers blijven daardoor wel boeien. In het nummer ‘Disapear’ gaat het tempo iets omhoog, waarmee dit liedje één van de hoogtepunten is. Daarnaast springen ook de nummers ‘It’s Alright’, vanwege de frisse zang van Elizabeth de Cent en ‘Dana’ door de krachtige en verfrissende synthesizer klanken boven de rest uit.
Ten opzichte van de muziek is de zang behoorlijk donker. Dat komt aan de ene kant door de introspectieve zang van Ryan en aan de andere kant door de relatief zware en sombere teksten. Mislukte relaties, onzekerheid, een onmogelijke liefde, depressie, een gebroken gezin en het verstoppen voor de dagelijkse problemen en sleur vormen enkele van de thema’s van de plaat. Het luchtige instrumentale nummer ‘Midnight Part 2’ vormt halverwege de plaat dan ook een aangename adempauze voor de luisteraar.
Met II heeft Horsebeach een knappe tweede plaat afgeleverd, waarop een goede balans is gevonden tussen de donkere teksten en de luchtige, in retro poppy stijl, verpakte muziek. Vanwege de dromerige en melancholische sfeer van het album is deze vooral geschikt voor de rustige avonden.
.jpg)
Rival Consoles - Howl ”Can people please stop making deep house? There’s probably enough to last...
.jpg)
The Icarus Line - All Things Under Heaven Regelmatig worden er bij The Icarus Line invloeden als Iggy & The...