2015-11-18
”Can people please stop making deep house? There’s probably enough to last us till 2089.” Het is een tweet van Ryan Lee West, beter bekend als Rival Consoles. Je kan dus al raden welke muziek de Britse artiest niet maakt. Juist, deep house. De in Leicester geboren artiest zet zich op zijn derde album dan ook volledig af tegen het genre wat hij zo verafschuwt. Liefhebber of hater van dat specifieke genre hoef je niet te zijn om dit album te kunnen waarderen. Op kunstzinnige wijze bouwt West op Howl losse puzzelstukjes, die hij gedurende de nummers vernuftig in elkaar laat vallen. Rival Consoles zit bij hetzelfde label als Nils Frahm, ook een artiest die niet bang is van zorgvuldig opgebouwde composities. West weet met zijn elektronische klanken een sterk muziekbouwwerk neer te zetten. De opbouw van de nummers is indrukwekkend te noemen. Ze beginnen vaak met een licht onheilspellende ondertoon en ontvouwen zich gaandeweg tot een wervelend geheel waarbij elk detail tot zijn recht komt. Binnen die assemblages speelt de Brit met het opbouwen van zijn geluiden. Met loops, bassen en beats pakt hij de luisteraar in zonder in herhaling te vallen. Één van de hoogtepunten komt in de vorm van ‘Walls’, waarbij de dreunende beat wordt aangevuld door scherpe geluiden waarbij de term dubstep niet helemaal ongepast is.
Ook de laatste twee nummers zijn op zijn zachtst gezegd fantastisch. ‘Morning Vox’ beklimt stapvoets de toonladder door warme en doffe geluiden te vermengen met speelse synths. Met subtiele uitbarstingen geeft West het geheel een krachtige energiestoot mee. Ook het laatste nummer ‘Looming’ bevat een sterke opbouw. Het is haast alsof alle eerdere nummers op deze track samenkomen voor een zinderende soundscape die tempowisselingen, droomgeluiden en strakke beats bevat. Enkel ‘3 Laments’ is een vreemde eend in de bijt. Deze track is zodanig abstract wat betreft constructie en klank dat deze in het niet valt tussen alle andere nummers. Één misser op een album als deze valt Rival Consoles te vergeven. Het is bovendien bewonderingswaardig dat hij ondanks de hoeveelheid klanken nooit in overdaad vervalt. Howl is een indrukwekkende en zeer boeiende plaat.
.jpg)
Peaches - RubMerill Beth Nisker is nooit vies geweest van een dosis vulgaire lyrics, maar...
.jpg)
Horsebeach - II De uit Manchester afkomstige Ryan Kennedy, die onder de artiestennaam...