Het is niet Peaches, maar Kim Gordon die als eerste te horen is op het openingsnummer ‘Close Up’. De vette bassen ontvouwen zich en het feestje is meteen begonnen. Dubbelzinnige en provocerende teksten zijn de standaard. De geweldige nummers volgen elkaar in rap tempo op. Ze zijn uiterst dansbaar, tot ‘Free Drink Ticket’, een donker nummer waarop Peaches een soort monoloog houdt dat over een break-up gaat waarbij liefde omslaat in haat. Het slome nummer haalt het tempo enigszins uit het geheel, maar vervolgens keren we terug in de door diepe bassen gedomineerde muziek. ‘Vaginoplasty’ en ‘Light In Places’ zetten de lijn van dansbare nummers weer voort en maken hierbij veelvuldig gebruik van seksueel getinte lyrics.
Afsluiter ‘I Mean Something’ is een samenwerking met de tevens Canadese Feist. Met dit nummer benadrukt Peaches dat ze er nog steeds toe doet: “No matter how old, how young, how sick. I mean something, I mean something.” Het geeft tevens een persoonlijk tintje aan het album. Te midden van alle ruwheid en banaliteit schuilt een artiest met een missie en boodschap. Subtiliteit is daarbij niet het sleutelwoord, maar het levert in dit geval wel een buitengewoon smakelijke plaat op.
Butcher Babies - Take It Like A ManHoewel Butcher Babies een band is waarbij het op de eerste plaats toch echt...
Rival Consoles - Howl ”Can people please stop making deep house? There’s probably enough to last...