Het is een erg persoonlijk album geworden, waarop veel nummers over de dood van zijn vader gaan. Dit is te horen in het nummer ‘Ashes Of A Man’, maar ook ‘Tired Lion’ en het mooie liedje ‘Tall Grass’ gaan hierover. Furtado weet het gemis van zijn vader mooi te verwoorden in die emotionele nummers, die fraaie melodieën meegekregen hebben en waarin hij bewijst een begenadigd liedjesschrijver te zijn. De mix van Americana en folk, vaak met Keltische invloeden, werkt erg goed en zorgt voor de nodige variatie zonder een allegaartje te worden. Als rode draad loopt het kundige snarenspel van Furtado door alle nummers als bindmiddel.
Er staan ook een aantal instrumentele nummers op zoals ‘Astona’ en ‘Jo Jo’, beide Keltisch geïnspireerd, en het fraaie ‘Iowa’, die Furtado’s muzikaliteit onderschrijven met fraai banjospel. In het slotnummer ‘Star’ viert hij de geboorte van zijn zoon, waardoor de plaat met een vrolijke noot eindigt. Niet dat de rest nu zo neerslachtig is, want Furtado weet te voorkomen dat het allemaal te triest of sentimenteel wordt. In plaats daarvan zijn het juist oprechte liedjes die recht uit het hart komen en nooit tot vals sentiment leiden. Het leven bestaat nu eenmaal uit vreugde en verdriet, constateert hij eigenlijk melancholisch en dat gevoel hoor je terug in de muziek
The Bell is een mooi uitgevoerd persoonlijk document geworden, waarop Tony Furtado zijn talenten onderschrijft. Kundig en met veel gevoel gaat hij te werk en zet hij de liedjes met veel precisie en geduld neer, waardoor The Bell een aangename plaat is. En dat is simpelweg genieten geblazen voor de liefhebbers van Americana en folk.
John Howard - John Howard & The Night MailNieuw werk van de man met een van de meest buitengewone en fascinerende...
Orange Outlaw - Desert Wolf Orange Outlaw is een hardrockgroep uit Amsterdam. Ze zijn vanaf 2011 actief...