RECENSIE: Dead Soul - The Sheltering Sky

Dead Soul
recensie cijfer 2015-11-15 Meestal komt een muzikale samenwerking vanuit een gelijke smaak of eenzelfde artistieke achtergrond, maar voor Dead Soul heeft juist het contrast de muzikanten tot elkaar aangetrokken. Zo is zanger dan wel gitarist Anders Landelius, beter bekend als Slidin’ Slim, een wel gerespecteerd bluesmuzikant voor meer dan tien jaar. Multi-instrumentalist en producer Niels Nielsen komt uit de electronische hoek en heeft productiewerk gedaan voor de meest uiteenlopend acts, van Beck, Sonic Youth tot aan Ghost.

Ze kwamen in 2007 al bij elkaar op een album van Slidin’ Slim, waarbij Nielsen een vernieuwende draai wist te geven aan de Mississipi Delta-sound door het frequente gebruik van effecten, samples en loops. Het duurde echter tot 2012 voordat Dead Soul werd opgericht en ze zich volledig los schudden van hun muzikale achtergrond en met iets nieuws op de proppen kwamen. In The Darkness was het debuut in 2013 en werd ontzettend goed ontvangen. Aan het tweede album The Sheltering Sky de taak om deze stijgende lijn door te zetten.

Ze worden veelal omschreven als een mix tussen Johnny Cash, Nine Inch Nails en Nick Cave, wat zelfs al omgedoopt is tot industrial doom blues. Op de The Sheltering Sky komt dat veelal neer op eenvoudige gitaarpartijen gecombineerd met electronische industrialelementen, voorzien van een meeslepend snufje blues dankzij het stemgeluid van Landelius. Een stem die ondanks de eerdere vergelijkingen die de formatie zelf vaak aanhaalt meer weg heeft van Lou Reed tijdens de samenwerking met Metallica.

Echter, daar waar die combinatie niet goed opgepakt werd, werkt het hier een stuk beter. Landelius beschikt over een doorleefde en dramatische stem die de muziek voorziet van de juiste donkere en sinistere sfeer die ze neer willen zetten. Minpunt is echter dat hij niet bepaald toonvast is en op een bepaald punt zelfs eentonig wordt. Aangezien de muziek industrieel van aard is, dient veel van de emotie uit de stem te komen en loopt zodoende de connectie hiertussen wel eens vaker mis.

‘Dirt Road’ bijvoorbeeld is één van de balllads waarbij de kracht voornamelijk vanuit Landelius moet komen, maar niets meer doet dan voortslepen. Beter komt hij tot zijn recht in opener ‘Until The Last Breath’ en ‘Fools’, waarin hij een breder spectrum van zijn geluid aanspreekt. Fans van Nine Inch Nails kunnen goed uit de voeten met het muzikale werk dat snel kan wisselen van tempo, maar ook lang aan één stuk op dezelfde manier door kan gaan. Dat is jammer genoeg het punt waarop ze wel wat vervelend worden, zoals op ‘Home By The Sea’. Het is opmerkelijk te noemen hoe deze twee mensen tot een muzikaal compromis kunnen komen, maar het is ze wederom gelukt met The Sheltering Sky. Dat dit een product oplevert dat nog niet echt één solide geheel te noemen is, kun je dan het beste voor lief nemen.
Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Dead Soul Label:Century Media
Cover T.A.N.K. - Think Of A New Kind

T.A.N.K. - Think Of A New KindFrankrijk staat niet meteen bekend als het metalland bij uitstek. Toch...

Cook

Phil Cook - Southland Mission Na jarenlang een rol op de achtergrond te hebben vervuld en zeer...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT