2015-11-21
Je hebt van die platen die na een luisterbeurt weinig doen. Als je al zover komt, beurt twee en drie ook niet. Het mooie van het recensentschap is de plicht om je te verdiepen in een album. Hoewel er genoeg “zogenaamde” recensenten rondlopen die zich hier niet aan houden, mag je een album pas afschijven na luisterbeurt vier. De kans groot is dat ondergetekende With Blindfolds On normaal na een luisterbeurt weer in zijn bakje had gezet. Niet om de stem van de Canadese singer-songwriter Chloe Charles. Die ligt prettig in het gehoor, en is bovendien veelzijdig. Niet om de muziek, aan variatie geen gebrek. Het zit hem in het feit dat je pas na een paar luisterbeurten beseft dat de liedjes stiekem onder je huid is gaan zitten. Op plaatsen waarvan je liever had dat er niemand bij zou komen. Bij je diepste emoties. Het geeft je een onbehaaglijk gevoel. Eerste reactie: ”Mooi hoor, maar blijf uit mijn buurt”.Het begint al bij opener ‘Black & White’. De stiefzus van Julian Lennon zet aan de hand van een stijl die zich het beste laat beschrijven als ”Orchestral Soul Pop” de toon. Een gevoelige piano, subtiele strijkers, een schitterende stem en een refrein dat in al zijn melancholie onder je huid kruipt. Dit vindt zijn vervolg in ‘Take Me Naked’, alleen is het wat dromeriger en er is ruimte voor het experiment, bijvoorbeeld in de zang. Ook op het schitterende ‘Hold Me’ is er ruimte om af te wijken van de popstandaard met in dit geval een wat industriële drumsound.
Over de gehele breedte zijn de liedjes van een hoge kwaliteit, met als uitschieters ‘Fans’ en ‘Wool Sweater’. Kenmerkend voor de songs is dat alle sterke elementen in de andere songs hier bij elkaar komen. ‘Fans’ is meeslepend, groots en tegendraadse drums zorgen voor een ongekende spanningsboog. Wat begint als een zwoele r&b-track wordt uitgebouwd naar grootse orkestrale pop met een vleug dubstep. Daarentegen is het opvolgende ‘Be Still’ in zijn mystiek, en deprimerende zwaarlijvigheid zo`n song waarvan je denkt, is het al afgelopen? Niet omdat het niet mooi is, maar wel omdat het te diep binnen komt. ‘Wool Sweater’ begint als folksong en bouwt uit naar een sterke triphopsong met drum&bass-achtige ritmes. Naarmate het album vordert wordt de muziek wat luchtiger. Alsof de zwaarmoedige emoties doorleefd zijn. Het toonbeeld hiervan is het Motown-achtige buitenbeentje ‘Smiling’ dat met zijn `60`s soul een lach op je gezicht tovert. Ook het vervolg met vredige harploopjes op ‘Little Regret’ geeft die nodige lucht, net als het speelse ‘Clover’.
Het maakt With Blindfolds On een ongrijpbare plaat. Het is een reis langs het gevoelsleven van Charles. Vrolijk, of zoals meestal melancholisch, ze zet je aan om de confrontatie aan te gaan met je kwetsbare kant. Daagt uit om de (zelfopgelegde) beperkingen los te laten en op je intuïtie te varen. Sta je hier niet voor open, laat de plaat links liggen. Loop je niet weg voor je gevoel, dan is With Blindfolds On iets voor jou. Laat het album onder je huid kruipen, want dat is waar dit pareltje van Chloe Charles hoort.
.jpg)
Huracan - Huracan EPEen orkaan, maar dan op zijn Spaans, dat is wat de naam van de uit België...
.jpg)
Korey Dane - Youngblood De naam Korey Dane is in Nederland nog niet vaak gevallen. Het is hoog tijd...