2015-11-25
De Griekse gitarist Gus G. verwierf de afgelopen jaren aanzien binnen de metalscene als gitarist van onder meer Ozzy Osbourne en Firewind. Nu deze bands pauzes hebben ingelast, richt Konstantinos Karamitroudis, zoals de naam van deze virtuoos officieel luidt, zich momenteel op zijn eigen carrière. Het eerste soloalbum dat de muzikant uitbracht verscheen vorig jaar: I Am The Fire. Een plaat die goed werd ontvangen en duidelijk maakte waarom Gus in het rijtje van grootheden zoals Zakk Wylde en Steve Vai thuishoort. Het recent verschenen Brand New Revolution borduurt voort op het stevige maar melodieuze handelsmerk van de vingervlugge gitarist.In lijn met zijn voorganger bevat het tweede eigen album van Gus G. weer een aantal samenwerkingen met gastvocalisten. Voordat de luisteraar bij één van deze nummers aankomt, zal eerst de instrumentale openingstrack ‘The Quest’ afgespeeld moeten worden. Iets dat totaal geen straf is, want wat is dit een sterk nummer! Vanaf de eerste seconden vliegen de melodieuze gitaarpartijen, gesteund door ontzettend stevig ritmewerk, in het rond. Er is zelfs ruimte voor een passend akoestisch outro. De balans tussen de vrije solo’s op de voorgrond en het strakke spel op de achtergrond is goed. Niet verwonderlijk: de mix werd verzorgd door Mike Fraser, die in het verleden werkte met onder andere Eddie Van Halen en Joe Satriani.
Dat Brand New Revolution een hardere opvolger is van I Am The Fire, wordt duidelijk tijdens de gelijknamige titeltrack die volgt op ‘The Quest’. Op ‘Brand New Revolution’ wordt Jacob Bunton (frontman van Adler) geïntroduceerd. Mede door zijn sterke bijdrage luistert het nummer makkelijk weg. De daaropvolgende songs ‘Burn’ en ‘We Are One’ volgen hetzelfde concept, dat voornamelijk bestaat uit melodieus gitaarspel en refreinen met een licht meezingbaar ‘pop’-gehalte. Gus laat zien in staat te zijn om muzikaal aantrekkelijke nummers te schrijven.
Na deze nummers neemt gastartieste Elize Ryd (bekend van Amaranthe) het stokje over voor één track: ‘What Lies Below’. Hoewel de mannelijke gastvocalisten dezelfde hoogten halen, is de bijdrage van de zangeres welkom. Het brengt, samen met de toevoeging van wat elektronica op de achtergrond, afwisseling in een plaat die één muur aan geluid dreigt te worden. Dit weet Gus ook, want na deze track volgt een rustiger gedeelte met de ballads ‘Behind Those Eyes’ en ‘One More Try’, gedragen door Bunton. Jeff Scott Soto en Mats Levén (beiden bekend van Yngwie Malmsteen) verschijnen op de wat rauwere tracks ‘Gone To Stay’, ‘Come Hell Or High Water’, ‘If It Ends Today’ en ‘Generation G’ succesvol ten tonele. Laatstgenoemde artiest schittert tot slot op de waardige afsluiter ‘The Demon Inside’.
Op basis van de zware intro’s, strum- en drumpartijen en het melodieus gitaarspel lijkt Brand New Revolution vaak de metal kant op te gaan. Maar zodra de vocalisten hun intrede doen ontstaat er een hardrock ervaring. Refreinen luisteren makkelijk weg en op elke track is het weer smachten naar de verfrissende solo’s van de virtuoos. Wel biedt het album weinig adempauzes. De wat rustigere nummers zijn dan ook zeer welkom. Duidelijk is dat Gus G. zichzelf wederom bewijst als succesvol songwriter. Het werven van bekendheid bij het grote publiek is echter nog steeds de belangrijkste stap die deze artiest dient te maken.
.jpg)
The World Of Dust - Womb Realm The World Of Dust is het soloproject van Stefan Breuer. Die naam zegt je...
-1.jpg)
The Stanfields - Modem Operandi The Stanfields is een Canadees vijftal dat aanstekelijke, folky rootsrock...