2015-12-28
Moeten we Guy Garvey nog voorstellen? De charmante poëet en publieksmenner van Elbow. Hij lastte tussen de successen van zijn groep een solomoment in, en met Courting The Squall levert hij nu af waar elke Elbow-fan op stond te wachten: zijn eigen album.Onvermijdelijk vergelijk je Garvey en zijn band met elkaar. De evidente vraag is: waar ligt het verschil? Het antwoord is duidelijk. Elbow pronkt vaak met strijkersensembles, en hier is er geen spoor van terug te vinden. Om er toch ietwat uit te springen, doet Garvey beroep op vele koperblazers, het vaste blazersensemble van Elbow. Het geeft de muziek vaak een jazzy kantje. Het recente werk van Elbow ligt mijlenver van zijn solowerk. Je hoort eerder de beginjaren terug in zijn soloproject.
Courting The Squall is zo’n typisch album dat moet groeien. Je merkt bij de eerste luisterbeurt nog niet meteen op hoe goed het in elkaar zit. Wellicht te wijten aan het contrast met eerder werk, maar gaandeweg zie je echt wel waar de immer sympathieke zanger naar toe wil. Openingsnummer ‘Angela’s Eyes’ geeft een anarchistische indruk. Zijnde, een schreeuwige synthesiser die maar iets doet, maar tegelijk stuwt het instrument het nummer voort op een eclectische wijze. Want de combo met zijn stem en de drums is onverwacht een mooie harmonie. Aan het einde van het nummer wil je Angela leren kennen. Wie is ze? En wat is er zo speciaal aan haar ogen? Een antwoord krijg je nooit. Iedereen heeft wel een Angela. Het is de persoon waar je altijd in blijft geloven. Dames en heren, deze Mancunian is verliefd. Rachael Stirling is zijn huidige vriendin, en diende als inspiratie voor het nummer.
Als de wervelwind gaat liggen, krijgen we een intieme Guy te horen, begeleid door een harp en een kora, een Afrikaans instrument bespeeld door Rachael Gladwin. Het trage titelnummer ‘Courting The Squall’ refereert naar een korte hevige rukwind die een storm inluidt, een teken voor het onheil dat op ons afstevent. Zij, onzeker over haar vruchtbaarheid op een reeds gezegende leeftijd. Hij, nadenkend in depressie. De harp is zeemzoet en de drums breekt dat onschuldig geluid telkens open.
Garvey brengt een ode aan de prille liefde. Daar waar je met vragen zit over de relatie, en je niet weet wat je moet verwachten. Of waar je ondragelijk verlangt naar je partner. In ‘Unwind’ start Guy na de eerste twee coupletten elke zin met can of could. Enkel vragen in de trend van “Can I see my limps folding into yours”. En in ‘Yesterday’ geeft hij toe aan zijn seksuele driften. Als boetedoening bidt hij in de ochtend tien weesgegroetjes.
Met ‘Electricity’ trekt hij resoluut de Jazzkaart. Een duet met de Texaanse Jolie Holland is veruit het meest sexy nummer van de plaat. Een lied over een langeafstandsrelatie. Het tijdsverschil zorgt ervoor dat de een leeft tijdens de dag, en de ander tijdens de nacht. Toch druipt de sensualiteit ervan af. En dat sensuele houden ze even vast. In ‘Belly In The Whale’ hoor je even ‘Careless Whisper’ terug.
De plaat is veel speelser. En zoals gewoonlijk gebruikt Garvey een breed pallet aan instrumenten. Op gepaste tijden haalt hij een instrument op de voorgrond om zijn lied op te fleuren met een eigenzinnige twist. Zijn teksten zijn anders dan de laatste Elbow plaat The Take Of And Landing Of Everything, en dat komt door zijn nieuwe vriendin. Hij vat het zelf mooi samen aan het einde van ‘Yesterday’: “I am reborn. Cause my girl loves yesterday And lives for tomorrow”. We hopen dat die liefde lang blijft, want wij houden van een verliefde Guy Garvey.
Ellie Goulding - DeliriumVijf jaar geleden bracht Ellie Goulding haar eerste album Lights met hits...
.jpg)
Hurts - Surrender Hoewel ze helemaal niet zo veel materiaal hebben uitgebracht, is Hurts een...