RECENSIE: Shearwater - Jet Plane And Oxbow

Shearwater
recensie cijfer 2016-01-20 Het laatste reguliere album van Shearwater, Animal Joy, verscheen alweer een kleine vier jaar geleden. Daarna verscheen nog wel een album met voornamelijk covers, Fellow Travellers, maar met Jet Plane And Oxbow is de band rond singer-songwriter en ornitholoog Jonathan Meiburg eindelijk echt terug.

Shearwater begon ooit als een zijproject van Meiburg en Will Sheff, die destijds samen de spil vormden van de band Okkervil River. Nog jarenlang speelden beide mannen in beide bands, maar tegenwoordig speelt Sheff alleen nog in Okkervil River en Meiburg alleen nog in Shearwater. En waar Shearwater dus aanvankelijk een zijproject was, heeft deze band het oorspronkelijke moederschip inmiddels ruimschoots overtroffen.

De grote kracht van Shearwater ligt in de songschrijverskwaliteiten van Meiburg. De man met de ietwat nerdy uitstraling schudt met grote regelmaat de prachtigste melodieën uit zijn mouw en ook op Jet Plane And Oxbow staat weer een aantal pareltjes. Neem bijvoorbeeld ‘Backchannels’, aanvankelijk een vrij onopvallende song, tot we voor de eerste keer bij het refrein aankomen en Meiburg ons ineens betovert. Een ander hoogtepunt is ‘Only Child’, waarbij net als in ‘Backchannels’ vooral het refrein van een grote schoonheid is.

Net als op eerdere Shearwater-albums wisselen rustigere, melodieuze nummers en wat stevigere songs elkaar mooi af. Dat een stevigere song ook een prachtige melodie kan hebben bewijst Meiburg met ‘Pale Kings’, misschien wel het mooiste nummer op Jet Plane And Oxbow.

De drie hierboven genoemde songs zijn de absolute hoogtepunten op Jet Plane And Oxbow, maar ook de andere songs op het album zijn allemaal erg mooi. Van het stevige ‘Quiet Americans’, waarop Shearwater opvallend genoeg elektronische invloeden toelaat, tot de lange, experimentele afsluiter ‘Stray Lights At Cloud Hill’. Zwakke momenten kent Jet Plane And Oxbow niet. En hoewel het album over de gehele linie net iets minder is dan topplaten Rook en Animal Joy is het wel gewoon een prachtplaat waar menige indierockband een moord voor zou doen.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Shearwater Label:Subpop

Small Black - Best BluesBijna zeven jaar geleden ging de muzikale carrière van de New Yorkse band...

Jeffrey lewis

Jeffrey Lewis & Los Bolts - Manhattan Waar veel artiesten in New York vijftien jaar geleden hun toevlucht zochten...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT