RECENSIE: Small Black - Best Blues

Small Black
recensie cijfer 2015-12-14 Bijna zeven jaar geleden ging de muzikale carrière van de New Yorkse band Small Black van start. Het begon allemaal op de zolder van zanger Josh Koleniks oom. Vier creatievelingen kwamen samen met het idee om te experimenteren met wat oude opnameapparatuur. Inmiddels twee EP’s en drie studio albums later heeft deze elektronische indieband zijn sublieme stempel op de alternatieve muziekwereld gezet. De band laat zich kenmerken door een gevoel voor schrijven en weten emoties goed te combineren met een verscheidenheid aan subtiele geluiden. Het is dan ook praktisch onmogelijk om je te storen aan hun muziek, de band neemt zijn luisteraars mee op een emotionele rit zonder dat ze het door hebben. Na New Chain en Limits Of Desire heeft Small Black nu zijn derde studio album Best Blues uitgebracht, waarmee de band laat zien dat ze nog altijd niet uitgeëxperimenteerd zijn.

Op de cover van het album vinden we een vervaagde foto waarop een onbekende vrouw het zand bewandelt. Deze foto is een van de objecten die gered kon worden toen het huis van Koleniks familie na een orkaan is overstroomd. Wie de vrouw is doet er niet toe. Met Best Blues nodigt de band luisteraars uit om hun eigen draai aan het verhaal te geven. “Best blues is an album about loss, the specific loss of precious people in our lives, but also the loss of memories and the difficult fight to preserve them”, luidt de beschrijving van het album. De naam Best Blues is dan ook toepasselijk gekozen. De meerderheid van de nummers wordt gekenmerkt door een melancholische feel, die het beste naar voren komt in nummers als ‘Personal Best’ en ‘No One Wants It To Happen To You’. Daarnaast zijn de nummers met behulp van mixer Nicholas Vernhes een stuk gepolijster dan de bands eerdere werk. Best Blues is met zijn subtiele stijl vergelijkbaar met een droom. Dit wil niet zeggen dat de bandleden zich terug hebben gehouden: op het album wordt veel geëxperimenteerd met instrumenten die variëren van subtiele pianogeluiden tot aan de trompet.

Hoewel de meeste nummers zich aan het thema houden valt ‘Smoke Around The Bend’ op vanwege zijn meer upbeat tempo. En bovendien omdat het geluid van de synthesizers onmiddellijk doet denken aan Michael Sembello’s eighties hit ‘Maniac’. ‘Smoke Around The Bend’ is misschien niet het grootste succes van het album, maar onder de meer dance-achtige nummers zijn ‘Boys Life’ en ‘Checkpoints’ zeker het herhalen waard.

Best Blues kan het beste beschreven worden als een echo van emoties, met hier en daar wat meer tempo. Het springt misschien niet in het oog, of misschien beter gezegd in het oor, maar zo doet het zich ook niet voor. Small Black levert met dit album een mooi en genuanceerd staaltje werk dat met de drukte van vandaag de dag een welkome rust brengt.
Recensent:Regina Bakker Artiest:Small Black Label:Jagjaguwar
Cover The Twilight Sad - Oran Mor Session

The Twilight Sad - Oran Mor Session The Twilight Sad is een Schotse indierockband die bekend staat om het...

Cover Shearwater - Jet Plane And Oxbow

Shearwater - Jet Plane And Oxbow Het laatste reguliere album van Shearwater , Animal Joy , verscheen alweer...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT