2015-12-17
The Twilight Sad is een Schotse indierockband die bekend staat om het waarmaken van de elementen uit de bandnaam. De muziek is droevig en veelal zweverig waarbij je nog half-slaperig wacht tot de zon opkomt. Een zware zweem van melancholie hangt over de band waarbij de treurnis flink uit je speakers druipt. Dit wordt bovenal onderstreept door de muzikaliteit waarbij verschillende lagen van geluid voor een verontrustende en sombere toon zorgen. Hun debuutalbum omschreven ze zelf als “folk with layers of noise” en dat is wel op zijn plaats. Zanger James Alexander Graham heeft een lekker dik en emotioneel Schots accent, wat net dat extra zetje geeft in deze emotionele rit. Voor de release van Òran Mór Session hebben ze zich ontdaan van alle noise en vertrouwen ze puur op een gitaar en het stemgeluid van Graham. Een drummer is eveneens niet te bespeuren. Òran Mór Session is een live opname die oorspronkelijk alleen beschikbaar was als een tour-only EP in oktober 2014. De nummers zijn opgenomen in Òran Mór, een concertzaal in Glasgow, wat zodoende ook de naam van het album verklaart. De cd wortd geleverd in een handgedrukte en individueel genummerd kartonnen hoes, waarbij vijf nummers van het meest recente Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave in een gestripte versie te horen zijn. Als extra was hier nog een cover van Arthur Russell’s ‘I Couldn’t Say It To Your Face’ aan toegevoegd. Menig enthousiaste fan zal deze EP destijds gekocht hebben en gedacht hebben iets unieks in huis te hebben gehaald. Uniek voor zolang het duurde, want aan hun is nu de eer om zich een beetje genaaid te voelen, aangezien deze heruitgave maar liefst drie extra nummers bevat.
Een collector’s item is het niet meer, maar de vraag is nu des te meer of de plaat de aanschaf waard is. Aangezien zeven van de negen nummers afkomstig zijn van het laatste album Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave, leunt het oordeel sterk op hoe groot je een liefhebber bent van dit album. Ben je een groot fan van de atmosfeer die neer gezet wordt met de synths, pompende baslijnen en stevigere gitaarpassages, dan laat deze release je een zekere leegte voelen. Dat is namelijk ook waar de originele versies zwaar op leunen en het hier dus volledig ontbreekt. Enige wat hier enigszins van in de buurt komt is de toevoeging van een piano in ‘Leave The House’, of het volledig op orgel gespeelde ‘I Couldn’t Say It To Your Face’. Ben je een groot fan van Graham’s fragiele stem, dan kom je hier volledig aan je trekken. Hij weet de nummers goed te brengen, waarbij de emotie in zijn zang nog sterker naar voren komt. Enig minpunt is dat hij na vijf nummers langzaam aan iets te weemoedig wordt. Òran Mór Session is voor de fans een mooie afwisseling in de verzameling, maar doet bovenal des te meer verlangen naar de originele versies.
.jpg)
Sheer Agony - MasterpieceIn 2010 startten Jackson MacIntosh en Christian Simmons met het opnemen van...
Small Black - Best Blues Bijna zeven jaar geleden ging de muzikale carrière van de New Yorkse band...