Niet dat Black Vision nu zo heel opzienbarend is, dat niet, maar de plaat is zeer redelijk, zonder ons echt uit de sokken te blazen. Je voelt per nummer al wanneer de breaks er aankomen en je kunt op je klompen aanvoelen wanneer er overgeschakeld gaat worden van scream naar normale stem. Ook de stem van zanger Djoni Tregub is volgens het boekje; een straffe scream wisselt hij af met een weinig opvallende, enigszins onvaste, normale stem.
Waar Temptations For The Weak het toch vooral van moet hebben is het gitaarwerk. De riffs zijn bruut en krachtig en de loopjes die wat aan Arch Enemy doen denken zijn inventief. Ook de solo’s van de heren gitaristen zijn fraai. Maar apart van dat beklijven de songs, ook na meerdere draaibeurten, maar matig. De aandacht verslapt soms en dat is nooit een goed teken. Natuurlijk zijn er best songs die je wel doen opveren. Zo is het lekker snelle ‘In Time’ een van de betere nummers op het album. De song is afwisselend, bevat een paar kekke solo’s en de oldchool metalriff is heerlijk. Ook ‘Controlled’ mag zich onder de hoogtepunten op het album scharen. Door de fijne breaks en hooks boort dit nummer zich wel door je schedeldak heen. Iets wat ook in enige mate geldt voor ‘Underneath The Skin’ en ‘Far From Over’.
Uiteindelijk scoort Black Vision een degelijke voldoende, maar dit album zal niet als wereldschokkend de boeken in gaan. De in de begeleidende bio aangehaalde vergelijkingen met Machine Head, Killswitch Engage en Trivium zijn nog wat te hoog gegrepen voor Temptations For The Weak.
Ython - Titanomachy Ython is een nieuwe band uit België. De in 2013 opgerichte band brengt op...
Joe Gideon - Versa Vice Na enkele jaren in Joe Gideon & The Shark gespeeld te hebben, vond...