Want bij beluistering van de liedjes hoor je steeds invloeden van bands als Whitesnake en Skid Row terug, met hier en daar een vleugje Kiss. Dikke gitaar riffs worden afgewisseld met gierende solo’s en daar overheen is de krachtige stem van Zaleski te horen. De Pool heeft een geweldige strot en brengt de nummers vol overgave, die op zichzelf ook goed in elkaar steken. Ondanks de retro sound klinken ze fris en zijn het stuk voor stuk pakkende rock liedjes die verzorgd klinken. De productie is misschien wat gelikt, maar dat past wel bij de muziek.
Soms wordt stevig ingezet zoals op ‘Going With The Flow’ of ‘Be My Serpentine’, maar over het algemeen houdt de band het vrij luchtig. Dat komt de muziek ten goede, die daardoor nooit te zwaar wordt en verliest de band zich niet in onnodige moeilijkdoenerij en opsmuk. Daarom klinkt een nummer als ‘Mean Machine’, tevens uitgebracht als single, erg lekker met een weergaloze gitaar solo. Het enthousiasme is zeer aanstekelijk en zo wordt er op het instrumentale ‘B-Ware’ gewoon lekker van leer getrokken. De band lijkt onbevangen het opnameproces te zijn ingegaan en dat straalt van alle nummers af. Ook vindt je natuurlijk een ballad op de plaat, wat misschien wat plichtmatig lijkt, maar toch is ‘Keep On Dreaming (New Piece Of Heaven)’ een prima liedje, waar weinig op af te dingen valt.
En zo is Back To Zero een leuke plaat geworden, waarop alle standaard ingrediënten te vinden zijn, die je mag verwachten van een hardrock band. Maar door goed en enthousiast spel krijgen de nummers precies de juiste dosis energie mee en weet de band te overtuigen. Alle reden dus voor de groep om tevreden te zijn met een geslaagd debuut en vol vertrouwen de podia te beklimmen.
Joël Sarakula - The ImposterGeboren in Australië, maar woonachtig in Londen is retro indiepopartiest...
Engel & Just - Liefdewerk Oud Papier Als recensent uit een voorstad van Rotterdam kan het gebeuren dat je wordt...