RECENSIE: The Silent Comedy - Friends Divide

Silent Comedy
recensie cijfer 2016-02-01 Een uit de hand gelopen en ondoordacht project waarbij de drank indirect een cruciale rol speelt. Zo zou je The Silent Comedy het beste kunnen omschrijven. De Amerikaanse band, opgericht door twee broertjes uit San Diego, is al vanaf het prille begin een wildemansrit gebleken waarvan niemand wist waartoe het zou leiden. ”Wanneer we ons werk als barpersoneel beëindigen dan moeten we toch zeker de daarbij behorende sfeer met ons bandje kunnen uitdragen”, bedachten ze. Als een ongeleid projectiel dat zich bij voorkeur het liefst op het randje begeeft, heeft The Silent Comedy zich een plaatsje verworven in de nieuwe golf van rockbandjes die zich totaal niet bekommeren om de commerciële aspecten van de muziekscene. Het is tegelijkertijd de charme en vooral ook de kracht van deze muzikanten die met het uitbrengen van Friends Divide, een zes-track EP, klaar zijn om de Europese podia te bestormen.

De invloeden van Rage Against The Machine en diverse hardcore bands waarmee de band zich in de beginfase inliet, zijn nagenoeg verdwenen. De muzikanten van The Silent Comedy hebben zich verdiept in de rootsmuziek van hun voorouders maar produceren tegenwoordig een zeer eigentijds geluid dat niet alleen sterk tegen de rock aanleunt maar waarin bovendien op subtiele wijze hitparade-gevoelig materiaal, zoals het pakkende ‘Ghosts’ met zijn orkestrale aanpak, of het semi-akoestische ‘Simple Things’ met toegankelijke meezingrefreintjes zitten verpakt. De rootsy en rafelige randjes zijn gelukkig bewaard gebleven. Het zijn gewoonweg sterke composities.

Grote acts als Mumford & Sons, Queens Of The Stone Age en Arctic Monkeys bleken eveneens niet ongevoelig voor de capriolen van deze Amerikaanse rockers en lieten hun publiek graag opwarmen door het energieke viertal alvorens zelf het podium te beklimmen. Luister naar het bombastische ‘Light Of Day’, typisch zo’n track die live heel erg goed tot zijn recht komt, en je kunt er wellicht iets bij voorstellen. Dat de Dave Matthews Band geen kans onbenut laat om The Silent Comedy in de schijnwerpers te krijgen is, zeker in eigen land, een prettige bijkomstigheid. Het lijkt zeker te helpen want in Amerika is het balletje al enige tijd aan het rollen. Het moet toch vreemd lopen wil de rit in Europa niet eenzelfde effect teweeg gaan brengen. Laat nu maar snel dat volgende volledige album voor nog meer commotie veroorzaken.
Recensent:Jeroen Bakker Artiest:The Silent Comedy Label:Teenage Head Music
Cover Gentleman's Dub Club - The Big Smoke

Gentleman's Dub Club - The Big SmokeIn Nederland is de Engelse band Gentleman’s Dub Club nog vrij onbekend. In...

Cover Dragony - Shadowplay

Dragony - Shadowplay Het glazuur springt soms spontaan van je tanden bij de eerste rondjes van...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT