Early Risers opent ontzettend energiek en vol met ‘Nails’. Het nummer heeft een Queens of the Stone Age vibe en herbergt sterke vocalen die doen denken aan Ian Gillan en Chris Cornell. De track is een muur van geluid die desondanks gestructureerd overkomt, mede dankzij de goede fundering van de drummer en bassist. Een lijn die wordt voortgezet op de eerste helft van het album.
‘Cinnamon Man’ en ‘Campus Swagger’ staan vol met slepende gitaargeluiden rondom dubbele zanglijnen. Opvallend is dat de nummers niet echt één richting opgaan. Waar ‘Campus Swagger’ zo uit de handen van Herman Brood gekomen lijkt te zijn, brengt ‘Old Roman Wall’ een Pink Floyd ervaring met zich mee. Dit draagt bij aan het gevoel van ongestructureerd werk, wat niet verrassend is gezien de ‘jamstijl’ waarmee het album wordt gevormd.
Vanaf ‘Dog Tooth Down’ komen de ongeordendheid en ondoordachtheid het sterkt naar voren met vervolgtrack ‘Pure Shame’ als dieptepunt. Jammer, want hierdoor overstemt uiteindelijk het gevoel dat het album in elkaar is gezet met een licht gebrek aan inspiratie. De tracks ‘Santa Monica’ en ‘Fatigues’ grijpen nog enigszins terug naar de eerste, sterke helft van het album.
Early Risers maakt duidelijk dat een niet-repeterende supergroep bestaande uit vrienden ontzettend goed kán klinken. Helaas is de ‘niet repeteren, wel opnemen’ mentaliteit op diverse punten van het album hoorbaar: het ontbreekt de meeste tracks aan eigen structuur én onderlinge samenhang. Met meer voorbereidend werk hadden de leden van Soldiers Of Fortune waarschijnlijk een ontzettend sterk album neergezet.
Mark McGuire - Beyond Belief Mark McGuire was tot 2012 lid van de Amerikaanse band Emeralds, maar maakte...
British Sea Power - Sea Of Brass Bijna vijftien jaar bestaat het Engelse British Sea Power inmiddels. Die...