2015-12-05
De bonte verzameling die zich The Boom Band noemt is slechts met één blik op hun line up al interessant. De muzikanten in kwestie verdienden hun sporen namelijk bij grootheden als Chuck Berry, John Mayall, Beth Hart, Ten Years After, The Hoax en Snowy White. De ambitie om eens uit de schaduw van een grote artiest te treden werd voorzien van daadkracht en The Boom Band werd geboren, inclusief de release van een in april verschenen gelijknamig album. Nu is er een opvolger, het livealbum The Moon Goes Boom.Dat de heren van The Boom Band voor een liveregistratie hebben gekozen, is niet verwonderlijk. Als we de verhalen mogen geloven heeft dit collectief in korte tijd al een behoorlijke livereputatie opgebouwd. De hoge verwachtingen worden bovendien gevoed door het feit dat de heren al eens, inclusief zeldzame complimenten nadien, mochten optreden als begeleidingsband van Van Morrison. ”This band is great. They’re on the money”, aldus Van The Man. The Moon Goes Boom is opgenomen in The Half Moon, een historierijke concertzaal in de Londense wijk Putney.
Het interessante aan dit livealbum is dat we vele nummers kunnen spiegelen aan de studioplaat eerder dit jaar. Zo kunnen we in bijna alle gevallen concluderen dat zowat alle nummers in de liveversie het op rauwheid en meeslependheid winnen. Opener ‘Diamonds In The Rust’ grijpt je bijvoorbeeld direct bij de strot, terwijl de studioversie er toch alle schijn van heeft dat er productioneel te lang en te veel aan gesleuteld is. En waar rustige nummers als ‘Moonshine’ en ‘When You Come Home’ eerder nog als saai werden bestempeld, zijn ze nu meer dan welkome onderbrekingen van de bluesy uptempo songs. De ogen lichtjes dichtgeknepen, waan je je als het ware in een met whisky en rook doordrenkt café in een Londense buitenwijk.
The Boom Band heeft, zoals de meeste wetten binnen de blues stellen, ruimte gereserveerd voor enkele covers. Hoewel ‘Can’t Find My Way Home’ (Blind Faith) een mooi platform vormt voor de vocale kwaliteiten van gitarist Mark Butcher, wijkt het nummer nauwelijks af van het origineel. Dat kan echter niet gezegd worden van het soulvolle ‘I’m A Ram’ (Al Green), die door The Boom Band vakkundig in een heerlijk bluesjasje wordt gehesen. Eveneens noemenswaardig zijn nummers als ‘Junko Partner’ en ‘Don’t You Just Know It’, die een mooie knipoog vormen naar de geboorte van de rock ‘n roll uit de vroege jaren veertig en vijftig.
Het heeft er alle schijn van de The Boom Band hun debuutalbum van afgelopen april min of meer heeft teruggefloten. Alsof ze nu met terugwerkende kracht duidelijk willen maken hoe het écht hoort te klinken. Die missie is met The Moon Goes Boom zonder meer geslaagd. Het is voorlopig te hopen dat de leden van The Boom Band door de grote muzikanten even met rust worden gelaten, zodat ze zich volledig op dit mooie project kunnen richten.
Mojo Man - Balls & HornsTerwijl de meeste muziekliefhebbers al druk bezig waren met het terugblikken...
.jpg)
Martin Courtney - Many Moons Martin Courtney , normaal gesproken zanger van de Amerikaanse indierockband...