De CD begint met ‘Prelude In E#’, een pianostuk van een halve minuut dat de eerste keer erg vreemd is om te horen, maar naarmate de luisteraar beter went aan het album, steeds bekender in de oren begint te klinken. Meteen daarna horen we ‘Sweet Little Motherfucker’, met stip het beste nummer van de plaat. Een lekkere uptempo beat, snelle gitaar en een orgeltje op de achtergrond, het luistert heerlijk weg en sluit ook goed aan bij alles wat daarop volgt.
Op deze plaat gaat de band ook af en toe de experimentele kant op, met name in ‘Pretty Eyed Baby’, en hier valt toch wel over te zeggen dat het even wennen is. De doorgewinterde luisteraar van deze groep is al wat langer gewend aan deze sound, maar wie hem voor het eerst hoort zal toch even schrikken. Maar al met al zetten de dertien nummer een vrolijke noot die zeker aanmoedigt om de plaat nog een keer te luisteren.
Concluderend valt te zeggen dat deze CD een welkome afwisseling is aan het Nederlandse muzikale landschap. Of er voor de Eindhovense mannen een hit op deze plaat staat lijkt nog niet geheel aan de orde, aangezien er naast ‘Sweet Little MotherFucker’ niet echt een nummer tussen zit dat het grote publiek aanspreekt. Maar voor de trouwe schare fans is er veel moois te vinden op het album en zal de groep zeker ook net als voorheen heerlijk energieke optredens blijven geven.
NNENN - Snapshots Of EternityHet Nederlandse elektropopduo NNENN bestaat uit singer-songwriter Johanneke...
Swallow the Sun - Songs From the North I, II & III Toen ondergetekende onlangs een interview met Swallow the Sun las aangaande...