Black Box Revelation - Highway Cruiser Recensie op Podiuminfo

2015-12-30 Het heeft even geduurd, maar vier lange jaren na het verschijnen van My Perception is hier Highway Cruiser, het vierde album van de Vlaamse garage-helden Black Box Revelation. België heeft, zoals zo vaak, weer eens reden voor een muzikaal feestje. Sinds het begin van de band in 2007 zijn de singles van het geliefde duo gegarandeerde recepten voor een onvervalste overkill aan airplay op de grote radiostations van onze zuiderburen. En terecht. De catchy garageblues-achtige rock van de Vlamingen ligt, ondanks het nogal specifieke stemgeluid van Jan Paternoster heerlijk in het gehoor. Even voor het plaatje: Het is zo’n stem waar je van moet houden. Een mix tussen Mick Jagger en Brian Molko (maar dan minus al het drama). Ook deze ronde geldt weer: België prijst haar zonen. Zet op een willekeurig moment het onvolprezen Stubru aan, en laatste single ‘Gloria’ komt gegarandeerd binnen het uur voorbij. De kans is groot dat je de radio harder zet.

Voor Highway Cruiser vertrokken de heren naar New York om er in samenwerking met duizendpoot Thomas Brenneck tien nummers op te nemen. Om de cirkel nog even rond te maken voor u: De keuze voor Brenneck als producer is niet geheel toevallig. De man was, onder andere, verantwoordelijk voor het gitaargeluid van het Dan Auerbach-project The Arcs. De link met de Black Keys is natuurlijk bij Black Box Revelation nooit ver weg, maar als je het zo dicht bij de bron blijft zoeken, vraag je er een beetje om. Waarvan akte.

Blijkbaar namen de opnames van de plaat slechts zes dagen in beslag. Nu is garageblues niet echt een genre om heel hard na te denken over gelaagde arrangementen en meer van zulks. Zeker gezien het geringe instrumentarium van de band, wat naast een incidenteel orgel min of meer bestaat uit gitaar en drums, heeft recht voor zijn raap een hoop meer effect. Daar zijn ze ook het beste in. Het is natuurlijk een sympathiek idee om binnen een week een album op te nemen en de look & feel van het artwork zodoende aan te passen aan dat low-fi concept. Helaas blijkt haast toch een slechte raadgever. Want, behalve de briljante single ‘Gloria’, het bizarre ‘War Horse’ en akoestisch rustpunt ‘Pounding Heart’ - waar ook een totaal overbodige elektrische versie van bestaat, daar was blijkbaar ook nog tijd voor - wordt Highway Cruiser nergens echt meer dan sympathiek. Opener ‘Stop Breathing’ verraadt direct een zekere verveling. De brug is fraai, maar de riff neigt zowaar naar gemakzucht. Datzelfde geldt voor tracks ‘Riverside’ en de tragere titeltrack 'Highway Cruiser'. Te snel tevreden met te weinig. Alsof nadenken over spannende songstructuren ineens vloeken in de kerk is verworden. In tegenstelling tot de eerste drie albums van de band levert Highway Cruiser een prima luistersessie op, maar wordt het nergens echt verslavend.

Recensent:Lennert Oosterling Artiest:Black Box Revelation Label:Caroline Records