Paradise Lost - Symphony For The Lost Recensie op Podiuminfo

2015-12-17 ”The perfect Christmas gift for every gothic metal fan” , zo begint met grote letters de persinfo die meegestuurd is met Symphony For The Lost, de nieuwste dvd van Paradise Lost. Dat dit een mooi kerstcadeau is, staat vast, maar om Paradise Lost als een gothic band te bestempelen voert wat te ver. Het zet de band, die toch vooral bekend staat om zijn sfeervolle doommetal, direct in een hokje waar ze niet thuis horen. Natuurlijk, ze hebben een song die ‘Gothic’ heet en de band was de eerste die vrouwelijke vocalen aan haar doommetal toevoegde, maar verder zet de band toch vooral een eigen droefgeestig geluid neer rond de desolate gitaarklanken van Gregor Mackintosh en de sombere vocalen van Nick Holmes.

Voor de opnamen van Symphony For The Lost zocht de band een unieke plek op, namelijk het Romeinse openluchttheater van Philippopolis in het Bulgaarse Plovdiv. Daarnaast wordt Paradise lost in de eerste acht nummers bijgestaan door het operaorkest van Plovdiv en het Rodna Pesen koor. Het geeft de nummers een hoop extra glans. Vooral ‘Joys Of Emptiness’ en natuurlijk ‘Gothic’ zijn hier de onvermijdelijke hoogtepunten. De ander nummers komen van de latere platen, waarbij ook ‘Victim Of The past’ van de laatste plaatThe Plague Within, die toen nog lang niet uit was, gespeeld wordt. Wat wel jammer is, is dat er geen enkele song van Draconian Times gespeeld wordt. Juist songs als ‘Enchantment’ en ‘Forever Failure’ hadden zich uitstekend geleend voor een bombastische uitvoering met orkest en groot koor.

Na de pauze zijn het orkest en het koor weg en gaat Paradise lost nog even los in negen prima songs waarbij het natuurlijk onvermijdelijk is dat ‘As I Die’, ‘One Second’, het altijd geweldige ‘True Belief’ en de toegiften ‘Say Just Words’ en ‘The Last Time’ de revue passeren. Leuk is ook dat ‘Isolate’ en ‘Erased’ van stal worden gehaald. Deze twee songs vormen de bijzonder fraaie opening van het schromelijk ondergewaardeerde album Symbol Of Life.

De dvd is heerlijk rustig gefilmd en de sobere kleurstellingen (veel in zwart-wit) passen prima bij het doomy karakter van de band. Het publiek is uitzinnig, het geluid is prima in orde al heeft Nick Holmes niet helemaal zijn dag en kraakt zo nu en dan een vals nootje. Het siert de band wel dat men dat niet heeft proberen weg te poetsen, waardoor het een eerlijke registratie is geworden waar ondergetekende maar wat graag bij was geweest. Daarom alleen al is Symphony For The Lost een fraai document voor iedereen die deze avond niet in Plovdiv was.

Recensent:Jan Didden Artiest:Paradise Lost Label:Century Media