2007-01-14
Moby behoeft natuurlijk eigenlijk geen introductie. De sympathieke New Yorker scoorde in 1991 zijn eerste hit met ‘Go’ en scoorde hierna nog een paar dance hitjes. De grote doorbraak kwam in 1999 met het album Play, waarop hij dansmuziek combineert met samples van zogenaamde field recordings van Alan Lomax. Van dit album gingen wereldwijd meer dan tien miljoen exemplaren over de toonbank en het bracht Moby op de hoofdpodia van diverse grote festivals, waaronder Pinkpop. Opvolgers 18 en Hotel waren ook succesvol, zij het minder dan Play. Na drie succesvolle albums is het blijkbaar tijd voor een verzamelalbum en dus is er nu Go-The Very Best Of Moby. De titel van dit album doet vermoeden dat het een representatieve doorsnede is van de carrière van Moby, maar dat is niet het geval. De nadruk ligt duidelijk op de laatste 3 albums. Van de vijftien tracks zijn er slechts vier van voor Play. Van het album Everything Is Wrong heeft alleen ‘Feeling So Real’ deze verzamelaar gehaald, terwijl dit album toch nog wel een aantal klassieke Moby tracks bevat. Denk bijvoorbeeld aan ‘Everytime You Touch Me’ en ‘Bring Back My Happiness’. Ook andere klassiekers van voor Play, zoals ‘Drop A Beat’, ‘Next Is The E’ en ‘Ah-Ah’ ontbreken op deze verzamelaar.
Het meest storend vind ik echter het ontbreken van het ambient pianostuk ‘God Moving Over The Face Of The Waters’ (ook afkomstig van Everything Is Wrong) en de Mission Of Burma-cover ‘That’s When I Reach For My Revolver’. Niet alleen omdat dit geweldige nummers zijn, maar ook omdat hiermee de enorme diversiteit van Moby’s oeuvre beter duidelijk was geworden.
Is er dan helemaal niets positiefs over Go-The Very Best Of Moby te melden? Jawel hoor. Het enige nieuwe nummer, ‘New York , New York’ met Debbie Harry, is zeker de moeite waard en hetzelfde geldt voor de nieuwe versie van ‘Slipping Away’, met zangeres Mylene Farmer. De echte fans zullen deze verzamelaar daarom waarschijnlijk wel aanschaffen. Zij doen er dan wel goed aan om even te kijken welke versie ze kopen. Er zijn namelijk, naast de internationale versie die in Nederland wordt uitgebracht ook een Franse, Engelse, Amerikaanse (US) en Zuid-Amerikaanse versie. Zeker de Amerikaase versie is interessant, omdat hierop ‘God Moving Over The Face Of The Waters’ wel is opgenomen, maar vooral door de live uitvoering van ‘Feeling So Real’ en de nieuwe mix van ‘Go’ die hierop staan.
De conclusie is dat Go-The Very Best Of Moby een aardige introductie is in het werk van Moby, maar dat de nadruk wel erg op het nieuwe werk ligt. Met wat meer oudere nummers, die er gezien de speelduur van ongeveer 55 minuten best nog bij hadden gekund, had dit echt een goede verzamelaar kunnen zijn. Fans doen er goed aan om de tracklistings van de verschillende versies naast elkaar te leggen en, afhankelijk van hun persoonlijke voorkeuren, hun favoriete versie te kiezen. Verder is deze verzamelaar vooral een goede aanleiding om je oude Moby CD’s weer eens uit de kast te halen.
Depeche Mode - The Best of Depeche Mode was één van de belangrijkste groepen van de jaren ’80 en...
We Are Scientists - Crap Attack Nog geen jaar na het verdienstelijke, strak swingende, major debuut-album...