2016-02-15
Tim Herrebrugh zadelt recensenten op met een onmogelijke taak. Het is namelijk razend knap wat de Delftenaar doet onder de naam Dead Cat Stimpy, maar tegelijk is het op een album niet echt lekker aan te horen. Wat moet je dan als schrijver? Het zit als volgt. Herrebrugh vormt een eenmansband, waarbij hij drumt, zingt en niet onverdienstelijk gitaar speelt. De meeste mensen kunnen niet eens één van de drie, dus de handjes mogen wel even op elkaar voor dit staaltje multitasken. Bovendien, zo blijkt op Uneasy Grounds, lijdt vooral het gitaarspel niet onder de ongebruikelijke combinatie. Hitsige blueslicks passeren de revue, soms afgewisseld met raggende akkoorden. Nog een bijzonderheidje: tijdens het nummer ‘Alien Extraordinaire’ horen we allereerst een tempoversnelling en ten tweede een harmonica. Die combinatie zou al helemaal uniek zijn, als dat live te doen is.
Maar er zit ook een keerzijde aan het multitalentschap van Herrebrugh. Zingen kan de beste man niet echt en het baart dan ook weinig verbazing dat in bijvoorbeeld ‘Shoegasm’ de zang zo ver naar de achtergrond is gemixet, dat die nauwelijks meer te horen is. Bovendien lijdt ook het drumwerk flink onder het feit dat de handen van de muzikant om een gitaar gesloten zitten. Boem-tjik-boem-tjik, daar blijft het wel redelijk bij. Het is het ideale voorbeeld dat je liever geen ander instrument in je handen hebt, als je percussionist bent.
Het idee is even uniek als ambitieus, maar er zitten domweg beperkingen aan. Dat hoor je terug op Uneasy Grounds. De nummers zijn niet super, al weet Herrebrugh nog verrassend veel opbouw mee te geven aan sommige songs. Bovendien klinkt het als de nummers zijn opgenomen tijdens een steenlawine, zo gruizig zijn de mixes. Daar valt vast wat voor te zeggen, maar lekker luistert het niet weg.
De conclusie kan dan ook niet anders luiden dat op een album het project Dead Cat Stimpy niet goed werkt. Tegelijk zegt dat niets over het idee op papier of over de liveshows. Het hele concept draait om performance en verbazing, en die factoren komen uit een radio niet tot hun recht.
PVRIS - White Noise PVRIS (je spreekt het uit als Paris) is zo’n band waarvan voor de hand ligt...
.jpg)
Wooden Soldiers - Second Wat begon als een singer-songwritersduo, groeide uit tot de zeskoppige band...