2016-02-05
Stranded Horse, de band die in teken staat van het West-Afrikaanse snaarinstrument de kora, maakt Frans- en Engelstalige folkmuziek. Anders dan op het vorige album Humbling Tides waar Yann Tambour solo te werk ging, heeft hij op het nieuwe album kora-expert Boubacar Cissokho en zangeres Eloise Decazes ingeschakeld. Met Luxe neemt de Fransman je mee op een reis door zijn hoofd. En dat niet alleen, ook een reis door zijn gevoel.Net als ‘Refrondre Les Hémispheres’ is openingsnummer ‘Monde’ een sprookjesachtig duet. Het gepingel op de gitaar zorgt voor een rustige sfeer. Tambour en zangeres Eloise Decazes wisselen elkaar snel af, in het refrein zelfs na een paar woorden al. De woorden worden zorgvuldig uitgesproken en soms komt er een kleine neurie om de hoek kijken. Je kan horen dat er veel tijd in gestoken is; vooral om de uitvoering op orde te krijgen. Het sprookje is nog niet afgelopen of ‘A Faint Light’ doet er nog een schepje bovenop. De track bevat acht minuten aan prachtig spel op de kora. Een erg apart instrument, dat meteen de gedachte aan een vakantie naar Frankrijk in je hoofd doet opborrelen. De kora geeft leiding aan het tekstuele en zorgt er daarbij voor dat het tempo steeds verschilt. Er is wel degelijk een duidelijke melodie te ontdekken, die er voor zorgt dat het voor de luisteraar toegankelijker is om naar dit uitzonderlijke instrument te luisteren.
Daarna laat een heel ander soort muziek van zich horen. ‘Ode To Scabbies’ is erg opgewekt en laat de dromerige ambiance even los. Korte woorden worden vergezeld door gitaarriedeltjes, snelle percussie en af en toe een achtergrondkoor. De oppervlakkige, terugkerende tekst maakt het middenstuk wat saai. Het einde wordt zachtjes ingezet, maar lijkt daarna niet afgemaakt. Dit is erg jammer, want er had meer in kunnen zitten. De Amerikaanse zanger Jackson C. Frank bracht in 1965 ‘My Name Is Carnival’ uit en dit wordt op dit album door de Fransman opnieuw vertolkt. De ietwat chaotische muziek maakt het nummer juist interessant. Het accent van de Fransman geeft het lied charme en hierdoor leer je Stranded Horse kennen alsof je diep in de nacht een gesprek met hem voert.
Het eind van het album staat in het teken van de track ‘Unusual Ways’. Hier experimenteert Tambour met muziek en tekst, wat het nummer eigenzinnig maakt. Een onverwachte keuze is het wel, in vergelijking met de rest van het album. Het lijkt alsof hij niet wil dat het album stopt; het nummer wordt namelijk erg uitgerekt. Hierdoor wordt het nummer geen geheel, maar de nieuwsgierigheid van de luisteraar zal worden gestimuleerd. Erg knap gedaan. Yann Tambour heeft veel in zijn mars, maar zijn talent ligt toch bij dromerige muziek gemaakt door middel van zijn kora. Een tweetalig album is iets wat niet veel artiesten zullen durven, maar hij durft het zeker. Een artiest moet kunnen groeien en deze plaat heeft hier een opstapje voor gegeven.
.jpg)
Eloah - Planet ZargoEr was eens een band genaamd Eloah die besloot een album te maken wat de...
.jpg)
Matt Epp - Ready in Time Er zijn maar weinig mensen in Nederland bij wie de naam Matt Epp een...