Celestial Wolves bestaat naast drummer Mathieu Pollyn en bassist Wouter De Bolle uit maar liefst drie gitaristen: Joris De Bolle, Dieter Verbeken en nieuwkomer Thierry De Zutter. Met drie gitaristen in de gelederen leunt de sound van de band dan ook zwaar op de gitaarpartijen.
De plaat klokt 42 minuten en bevat zes nummers. Opener ‘Alithia’ klinkt sprankelend en dromerig en werkt zich langzaam toe naar een climax. In het tweede nummer, ‘Jericho’, voeren de sludge-invloeden de boventoon. Aan het einde van dit, op zware riffs gebaseerde, nummer komt zelfs nog even een korte vocale bijdrage (“Jericho!”). Ondanks het ontbreken van verdere vocalen blijft het album van begin tot einde boeien. Dat komt vooral door de inventiviteit van de muzikanten en het spelen met dynamiek.
Celestial Wolves stapelt in haar muziek gitaarlaag op gitaarlaag. Het ene moment klinkt de band dromerig en melodieus, het andere moment dreigend en heavy. De gitaristen zijn hoorbaar beïnvloed(al dan niet bewust) door de cross-picking- en finger-picking-stijl van gitaargrootmeesters als Robert Fripp (King Crimson) en Vinnie Reilly (Durutti Column). Ook een vergelijking met stijl- en landgenoten van OMSQ (uit Brussel) mag niet onvermeld blijven.
De combinatie van uitwaaierende akkoorden, sludge-grooves en tempowisselingen maakt van Illusive Landscape Of Expression een dynamische en meeslepende rockplaat.
LaVendore Rogue - Light Up With... LaVendore Rogue is een vijfkoppige Britse band, die twee jaar terug...
Lubomyr Melnyk - Rivers And Streams Ieder collectief heeft zijn ervaren kracht nodig. Bij de Erased Tapes-familie...