2007-01-20
Scarsick is de titel van het nieuwe album van Pain of Salvation. De Zweedse progrock band, onder andere bekend van de sociaal-critische teksten die ze gebruiken, kwam in 2004 met het expirimentele album Be maar had daarvoor met The Perfect Element Part 1 in 2001 hun beste album op de markt gebracht. Hoever Scarsick het zal schoppen is nog maar de vraag.Daniel Gildenlöw, zanger, gitarist (nu ook bassist) en schrijver van de nummers van Pain of Salvation weet met zijn teksten altijd een goede snaar te raken. Ook op dit album laat hij het allemaal vormen van maatschappelijke mishandelingen naar voren komen, variërend van geestelijke mishandelingen tot materialisme. Zingend is er een passende vorm van rap gevonden, maar natuurlijk ook de emotionele zang die we van deze heren gewend zijn.
Instrumentaal is het album precies wat je van Pain of Salvation kan verwachten. Het gaat van zweverige, atmosferische stukken naar harde metal uitbarstingen.
De nummers op zich doen denken aan The Perfect Element Part 1. Zeker naarmate je vaker de cd luistert krijg je meer het gevoel naar hetzelfde soort album te luisteren. Expirimenteel worden er twee totaal andere nummers op dit album gezet, echt geweldig klinken deze niet. Het discogeluid in ‘Disco Queen’ wordt in een flauw progressief jasje gestoken en het politieke ‘America’ is overdreven met een veel te politieke boodschap. Hoewel Gildenlöw zegt dat Scarsick niet zonder deze nummers zou kunnen, zijn ze zeker geen meerwaarde en eigenlijk halen ze het niveau sterk naar beneden. Naarmate het album vaker geluisterd is vallen er meer potentiële goede nummers af en blijven van de tien slechts vijf echte goede Pain of Salvation songs over. Met ‘Kingdom of Loss’ als hoogtepunt in het midden van de cd.
Scarsick zou de succesvole opvolger moeten zijn van het expirimentele topalbum Be maar lijkt minder potentie te hebben op de lange termijn. De teksten blijven altijd een succesfactor voor Pain of Salvation, daarin hebben zij niet gefaald. Maar qua songs had het veel spannender en interessanter gekund. Een herinnering aan de oude albums heeft geen littekens achter gelaten, deze waarschijnlijk wel.
Fat Joe - Me, Myself & IHet is alweer het zevende studio album wat de van oorsprong Puerto-Ricaanse...
Tristania - Illumination Het Noorse Tristania timmert al een ruim aantal jaren aan de weg. Vanaf...