Karma To Burn - Mountain Czar Recensie op Podiuminfo

2016-02-26 Karma To Burn (K2B) is geen band die je zal verrassen met hun albums. De bron waaruit ze putten is bekend: heavy rock, blues, protopunk en psychedelica,. Het gereedschap waarmee ze hun stoner- of desertrock creëren, bestaat uit gruizige gitaarriffs, ronkende baslijnen, groovy jams, beukende ritmes en spaarzame vocalen.

Hoewel de band zijn oorsprong heeft in West Virginia, maakte ze ooit deel uit van de desertrockscene rond Kyuss uit Palm Desert, Californie. Kyuss-vocalist John Garcia maakte zelfs nog even deel uit van de band. De band distantieert zich inmiddels van de term desertrock en maakt tegenwoordig naar eigen zeggen (en met een knipoog) ”Mountainrock”. Vandaar de titel van de nieuwe plaat: Mountain Czar.

Vanuit de gedachte less is more bestaat de band uit drie man: gitarist William Mecum, bassist Eric Von Clutter en drummer Evan Devine. Mountain Czar is met vijf nummers en een duur van krap 23 minuten geen volwaardige nieuwe plaat maar een EP. Vier eigen songs en een cover.

Bij opener ‘Sixty Two’ ben je als luisteraar meteen bij de les. Het nummer steunt op een gruizige gitaarriff, een lekkere groove en soepel drumwerk. Niets meer en niets minder. Tweede track ‘Sixty One’ is een meer uptempo rocksong. ‘Sixty’ is een korte, strakke song met dito gitaar- en drumwerk.

Bij track vier zijn we aangekomen bij de verrassende cover en meteen het enige nummer met vocale ondersteuning. ‘Uccidendo Un Sogno’ is een bewerking van ‘Runnin’ On A Dream’ van Tom Petty & The Heartbreakers. Fanatieke gamers kennen het origineel wellicht van Grand Theft Auto of Guitar Hero 5. De vrouwelijke in het Italiaans gezongen vocalen (van Stefanie Savy) zorgen voor een frisse wind op het album.

Afsluitende track ‘Sixty Three’ begint met een geluidsfragment (“I’ve Been Looking For You For Eight Months……”) uit de spaghettiwestern annex filmklassieker The Good, The Bad & The Ugly. Na een rustige opbouw groeit de song uit tot een melodieuze stonerrockinstrumental van formaat. Door het intro en de sfeer van het nummer (Ennio Morricone is niet ver weg!) waant de luisteraar zich toch nog even een revolverheld in de zinderende hitte van de Californische woestijn. Het nummer vormt een waardige afsluiter van een (te) kort album.

Hoewel Karma To Burn niet de meest getalenteerde of inventieve band in het stonerrockgenre is, verdienen ze de nodige credits. Ondanks alle persoonlijke sores, bezettingswisselingen, issues met platenmaatschappijen en het uitblijven van succes, blijft het trio volharden in het maken van opwindende instrumentale rocksongs. Binnenkort te zien in de Effenaar in Eindhoven Rockcity!

Recensent:Bart Slaats Artiest:Karma To Burn Label:SPV