2016-03-07
Spanning, daar ontbrak het een beetje aan op Heligoland, het alweer zes jaar oude, laatste werk van het Britse Massive Attack. Onmiskenbaar Massive Attack, maar zonder de beklemmende sfeer die de band op eerdere albums kenmerkte. Een nieuw album komt er aan, tot die tijd is er een alvast een voorproefje in de vorm van de EP Ritual Spirit. Inclusief Tricky, die we ruim twintig jaar geleden voor het laatst hoorden op een release van Massive Attack. De EP opent duister met ‘Dead Editors’. Alle typische triphop-elementen zijn aanwezig: van de langzame, dreigende bastonen tot de kale, freaky beat. Een synthesizer zeurt op de achtergrond als een sirene voort terwijl er gezapig overheen gerapt wordt door Roots Manuva. Het klinkt dreigend maar ook sfeervol, een combinatie die je wel aan Massive Attack mag overlaten.
Titelnummer ‘Ritual Spirit’ doet juist weer denken aan Heligoland. De synthesizer is ingeruild voor een gitaar en er wordt gezongen in plaats van gerapt. Dat levert een veel melodieuzer nummer op, waarin je zit te wachten op de muzikale explosie die maar niet wil komen. De band weet zichzelf in te houden en dat komt de spanning ten goede.
‘Voodoo In My Blood’ gaat vervolgens weer compleet de andere kant op. Het is het meest freaky nummer, dat van een zeer spaarzame instrumentalisatie in de intro overschakelt op een voor Massive Attack juist vrij volle beat. Door de korte, herhalende gitaarriff en het neuriën op de achtergrond ontstaat er een soort mantra. De heren laten het nummer vervolgens langzaam openbloeien waardoor het iets exotisch en angstaanjagend tegelijkertijd krijgt.
Afsluiter ‘Take It There’ is het prijsnummer van de plaat. Door de prominente piano is het muzikaal minder dreigend dan de rest van de EP, terwijl de slome, gezapige zang van Tricky dat juist wél is: twee uitersten die uitstekend bij elkaar te passen. Als de band het halverwege aandurft om voor een volle productie te kiezen wordt er zelfs naar een klein hoogtepuntje toegewerkt.
Ritual Spirit is al met al typisch Massive Attack, en dat mocht ook wel weer na het licht tegenvallende Heligoland. De heren laten zien dat zij als geen ander sfeer met dreiging kunnen combineren. Sterk is ook het feit dat elk nummer anders klinkt dan het voorgaande. Niet elke track is daardoor even raak, maar voor de liefhebber van langzame, dreigende beats is het fijn om te weten dat het met Massive Attack weer de goede kant op gaat. Kom maar op met dat studioalbum.
.jpg)
Southside Johnny & The Ashbury Jukes - Soultime!Bruce Springsteen. Steven Van Zandt. Jon Bon Jovi. Zomaar wat namen die...
.jpg)
GoGo Penguin - Man Made Object Na het succesvolle tweede album V2.0 is er Man Made Object . Het eerste...