2007-01-16
Het is alweer het zevende studio album wat de van oorsprong Puerto-Ricaanse rapper uit de Bronx. Fat Joeis geen rapper die bij het publiek bekend zal staan om een specifieke stijl. Hij was lid van de underground rap formatie D.I.T.C (samen met onder ander wijlen BIG L), maar is bij het wat grotere publiek wellicht beter bekend van zijn hit 'Lean back'.Op zijn nieuwe album is hij weer helemaal terug naar zijn roots. Fat Joe is een gangster en wil het weten ook. Nou geloof ik best dat deze grote jongen een dealer is geweest, dat is het probleem niet. En ik geloof ook best dat hij, zoals hij in 'the Profit' vertelt, drugs heeft versneden. Hij zal ook heus wel geld over de balk smijten. De juwelen en auto uit het cd boekje zijn ook zeker zijn privé bezit. Wanneer je echter al aan je zevende album bezig bent dan is het niet meer zo geloofwaardig om daar nog over op te scheppen. En je kan mij niet wijsmaken dat het voor hem nu nog nodig is om op de straathoek te dealen. De teksten op deze cd zijn dan ook niet bijster intelligent en spitsvondig. De man is gangster, maar er zijn betere gangsta-rappers geweest.
Opvallend aan Me, Myself and I is de kleine hoeveelheid gastrappers. The Game mag een nummer meedoen en Lil Wayne is zelfs op twee nummers te horen. Het is dan ook niet voor niets dat de cd de titel Me, Myself and I heeft meegekregen. Het beschrijft de roots van deze Fat Joe. Hij wil zelf weer eens in de spotlight en dat is wellicht de enige reden voor het maken van deze cd. Het nummer 'Bendicion Mami' over zijn moeder is naast alle opschepperij over drugs weer anders. Het is een ode aan zijn moeder die er toch altijd is geweest voor hem. Helaas voor Joe is dit soort tekst eerder al gedaan door Tupac. Of dat nummer beter was is lastig te zeggen, maar een rapnummer over een moeder zal het hoe dan ook altijd afleggen tegen het legendarische 'Dear mamma'.
Al met al heeft Fat Joe tekstueel een doorsnee album afgeleverd. De producties en beats zijn echter van een niveau wat de teksten ruimschoots doet vergeten. Daarnaast heeft Fat Joe een heerlijke flow, zijn stem ligt heerlijk in het gehoor en zijn boosheid op dit album is oprecht. Het is dan ook een album wat door opgefokte raps en goede beats toch wat hoofden zal doen knikken. Toch blijft de rapper zelf en niemand anders uiteindelijk eindverantwoordelijke voor de teksten. Als de titel van het album dan ook niet alleen en specifiek naar de rapper had verwezen, maar breder was geweest of iets over het collectief van producers had gezegd was de waardering dan ook hoger geweest.
Albert Hammond Jr - Yours to KeepDe scepsis vooraf zijn natuurlijk niet van de lucht. Daar is weer zo iemand...
Pain Of Salvation - Scarsick Scarsick is de titel van het nieuwe album van Pain of Salvation . De...