Catching Arrows trapt af met het aanstekelijke ‘All I Want’, een melodieus americana-lied dat het mooie stemgeluid van Matty Charles tentoonstelt en subtiel aan kracht weet te winnen door de tweede stem van Katie Rose. Die rollen worden vervolgens omgedraaid in het wonderschone ‘Julia’, het enige lied waar Rose aan meeschreef. Het veelbelovende begin zakt vervolgens wat weg in de nummers die daarop volgen. ‘Steady & True’, ‘Maryanne’ en ‘Hey, PrettyBirds’ kabbelen wat onopvallend voort en lijken wat minder te beklijven dan de eerstgenoemde liedjes. De aandacht wordt met ‘One Hundred Years’ (dat gaat over de wanhopige roep om vergeving) overigens wel weer teruggepakt, al moeten we constateren dat het ietwat verscholen staat tussen nummers die de middelmaat nauwelijks overstijgen.
Het legt de valkuil van Catching Arrows op pijnlijke wijze bloot. Het album mist gewoonweg teveel nummers die de luisteraar direct in vervoering zal brengen. Zeker naar het einde toe - slotstuk ‘I Belong To Heaven’ is absoluut het vermelden waard - wordt het geduld op de proef gesteld. Hoewel het album kwalitatief zeker niet onder de maat is, mogen we voorzichtig stellen dat er met het songwriting-talent van Matty Charles en de fijne toevoeging van zangeres Katie Rose meer te halen viel dan deze debuutplaat. De potentie is opCatchingArrows absoluut te horen, maar we hopen dat er stiekem meer in het vat zit van dit country-duo. Te vroeg dus om ze nu al af te schrijven.
Dan Sartain - Century PlazaDaniel Fredrick Sartain, beter bekend als Dan Sartain , weet raad met de...
Astronaute - Petrichor Wat begon als een soloproject van Myrthe Luyten is inmiddels een bandformatie...