De cover is wat vreemd, voornamelijk door de knipoog naar de film The Godfather in het logo. Het is niet het eerste wat je zou associëren met jazz. Daarnaast lijkt de groep geen voorliefde te hebben voor het geloof, waardoor het geheel onrealistisch overkomt. De keuze om een nummer ‘I Want A Little Girl’ te noemen werkt niet echt in hun voordeel. Ongeacht het feit dat het een jazzcover betreft.
Die eerste indruk weten ze al snel van tafel te vegen. De heren hebben allemaal hun sporen verdiend in de scene. Denk aan The Ploctones en Amina Figarova. Die muzikaliteit laten ze meermaals horen op de plaat. De muzikaliteit spreekt boekdelen. ‘Loverman’ heeft een fijne sfeer en is lekker uptempo. Het sleurt niet. Tracks als ‘Grumpy Old Man’ en ‘The Show Has Begun’ laten de dynamische kant van de groep zien.
Toch zal weten ze de plaat voor de buitenstander niet spannend genoeg te houden. Het feit dat ze meester zijn van hun instrumenten zal vooral voor muzikanten aantrekkelijk zijn. De presentatie en de invulling maken het niet meer dan het is. De cd is een paar keer vermakelijk. Daarna is de charme vrij snel weg. Dat is zonde, er zit namelijk veel meer potentie in dit jazztrio. Exclusief voor fans van oude jazz en Hammond orgels.
Contra Contra - WrakjuweelHet viertal van ContraContra maakt een mix van poëzie en punk. De band die...
I Am Oak - Our Blood Met Our Blood delft Thijs Kuijken onder zijn artiestennaam I Am Oak diep...