Verspreid over vijf nummers krijg je een goed beeld van Bacon Fat Louis. Wat vooral opvalt is de rauwe aanpak naar de blues. Dat begint gelijk met het stevige ‘Shake Em On Down’. Een rock ’n rollritme dat klinkt alsof de Rolling Stones ergens in een donkere kelder hun opnames hebben gedaan. Het nummer wordt gedragen door een rauw klinkende mondharmonica. De combinatie van gitaar, drums en harmonica krijgt op sommige momenten bijna een punkinslag. Zelfs bij een ballade als ‘Never Enough’ heeft de slidegitaar een ietwat agressief gevoel. Dit wordt ook versterkt door de grauwige zangstem van frontman Bo Hudson.
Met de vijf nummers op Bacon Fat Louis Live! krijg je een goed beeld van de band. Het bluesgezelschap maakt een degelijk rammelende blues. De rauwe aanpak maakt dat het live zeker een feestje moet zijn om bij Bacon Fat Louis aanwezig te zijn. De EP heeft echter nog vrij weinig nieuws toe te voegen aan het debuutalbum uit 2014. Op sommige momenten is de band verrassend catchy, zoals bij ‘Stagguh Lee’ dat zo een vergeten nummer van George Thorogood had kunnen zijn. Als geheel is de EP echter niet indrukwekkend genoeg om een prominente plek in de platenkast te veroveren.
Vollek - Blues Veur JoeIn het Groningse Roden en bijbehorende regio werd er al lange tijd uitgekeken...
Cam Penner - Sex & Politics Muziek maken over in wat voor een ingewikkelde wereld we eigenlijk leven;...