2016-03-28
Wellicht dat de naam Lilian Vieira niet meteen tot de verbeelding spreekt, maar de uiterst sympathieke Braziliaans-Nederlandse zangeres is al enkele decennia lang het boegbeeld van Zuco 103, een gezelschap dat zowel in Nederland als ver daarbuiten op veel waardering kan rekenen. Naast deze band, die zich specialiseerde in ‘Brazilectro’, een muzikale mix van Braziliaanse, jazzy en elektronische elementen waaraan ook nog eens een flinke scheut drum ‘n bass, afro en dub is toegevoegd, is Vieira ook al enige tijd actief in haar eigen Lilian Vieira Grupo waarmee ze vorige maand een theatertournee met de titel ‘Brasil Beyond De Bundas’ is gestart. Tijdens de voorbereidingen van deze tour ontstonden diverse ideeën die uiteindelijk geresulteerd hebben in een verzameling nieuwe liedjes en onlangs onder de titel Tanta Coisa zijn uitgebracht.Wie bekend is met het werk van Zuco 103 of het titelloze debuut dat Vieira hiervoor uitbracht zal bij beluistering van Tanta Coisa niet heel erg verbaasd zijn over de stijlen die hier centraal staan. De traditionele Braziliaanse muziek, waarin trouwens opvallend veel jazz doorklinkt, had al eerder uitgebracht kunnen zijn op de albums die Vieira tot nu toe heeft afgeleverd als soloartiest en op die waarbij zij als Zuco-frontvrouw haar stempel drukte. Desondanks is het heerlijk wegdromen bij de traditionele samba, bossa, maracuta en Música Popular Brasileira en uiteraard de prettige vocalen van deze fantastische zangeres die, zoals we van haar gewend zijn, weer regelmatig aantoont met haar vele vocale mogelijkheden de aandacht van de luisteraar volledig op te kunnen eisen.
De muzikale begeleiders hebben klaarblijkelijk alle ruimte gekregen om zich te laten gaan op de acht tracks die we op dit album tegenkomen. Je hoeft je daar ook geen zorgen over te maken wanneer je ziet wie er zich in de band bevinden. Zo is daar de in Nederland woonachtige Braziliaanse bassist Breno Viricimol die we ook al tegenkwamen bij singer-songwriter Michael Prins. Evenals Vieira heeft Viricimol de nodige uurtjes op het conservatorium doorgebracht. Muzikaal vernuft en veel emoties of andere gevoelens gaan duidelijk heel goed samen. Prachtig zijn ook de harmonicabijdragen van Gabriel Grossi, eveneens afkomstig uit Brazilië, en de ode die El Grupo brengt aan een van de oudste sambascholen die er in Rio de Janeiro te vinden is. Alle teksten staan in het teken van Brazilië en haar volk. Zelfs wanneer je er werkelijk niets van begrijpt kun je de oprechtheid van Vieira en haar muzikanten voelen en hoewel er wel degelijk enkele serieuze zaken worden aangesneden is Tanta Coisa een heerlijk dansbaar en feestelijk gebeuren geworden. De levenslust spat er daadwerkelijk van af en wat ons betreft kan het startsein voor de Olympische Spelen, die dit jaar in Rio de Janeiro plaatsvinden, alvast worden gegeven.
Nachtpost - SporenMet enige regelmaat duiken op het bureau van een recensent cd’s op die je...
.jpg)
All Them Witches - Dying Surfer Meets His Maker Op zijn simpelst uitgedrukt klinkt Dying Surfer Meets His Maker van het uit...