Joe Bonamassa - Blues Of Desperation Recensie op Podiuminfo

2016-05-19 Joe Bonamassa brengt de ene na de andere kwaliteitsplaat uit die vol staat van rauwe (blues)rock met gierende, maar gedoseerde solo's. De geniale solist weet zich daarnaast al jaren als gerespecteerd songwriter neer te zetten. Ook voor Blues Of Desperation, opvolger van het ijzersterke Different Shades Of Blue, is het materiaal weer van hoog niveau. Dit kan ook niet anders: Bonamassa is een uitzonderlijke muzikant én schreef zowat ieder nummer in samenwerking met kopstukken uit het studiolandschap.

Blues Of Desperation opent overdonderend met 'This Train' en 'Mountain Climbing'. Bluesrock die neigt naar rauwe hardrock, aangevuld met stevige zang en de juiste solo's pakken direct de aandacht van de luisteraar. Ook aan rustpunten is gedacht, met onder andere de opvolgende track 'Drive' en 'The Valley Runs Low'. Zoals altijd is het gitaarwerk om van te smullen: puur, gedoseerd en origineel. Bonamassa weet als geen ander welke licks het beste passen in een nummer.

Zoals veel topgitaristen die een band rondom zichzelf hebben gevormd, neemt Joe Bonamassa ook binnen zijn formatie de vocalen op zich. Een écht mooie stem heeft de muzikant niet, maar toch geeft Bonamassa op ieder album alles waartoe zijn stem reikt. Op Blues Of Desperation is dit niet anders. Sterker nog: zijn vocalen klinker passender bij de nummers en Joe lijkt meer vertrouwd in zijn rol als leadgitarist-zanger.

Naarmate Blues Of Desperation vordert lijkt er wat eentonigheid in het album als geheel te sluipen door de ietwat monotone hoogte waarop de zang gepitcht is. Gelukkig is er een goede afwisseling van ruige en rustige nummers, waarbinnen elementen van blues, rock en gospel naar voren komen. En natuurlijk is er nog altijd die gitaar, die ieder nummer een extra dimensie weet mee te geven.

Recensent:Niel Verstegen Artiest:Joe Bonamassa Label:Provogue