2016-04-18
Is het nog mogelijk om origineel te zijn in een genre waarin bands als paddenstoelen uit de grond schieten. Vooral in de metal zijn de vele subgenres stukje bij beetje uitgekauwd en originele bands moet je met een lampje zoeken. In het geval van Throne Of Heresy is het al niet veel beter. Deathmetal met een snufje blackmetal zijn we ook al zo veel tegen gekomen. Antioch is dan ook een goed album, maar blaast je nergens uit de sokken. Het klinkt op de tweede plaat van deze vijf Zweden allemaal heel bekend in de oren. Volgens de bijgeleverde bio speelde de band eerst meer thrashmetal georiënteerde muziek, maar evolueerde haar stijl gaandeweg meer naar de huidige vorm.Het geluid op Antioch is adequaat en ook de instrumentbeheersing van de band uit Mjölby is goed. Zo horen we puntige riffs en mooie licks, echter zonder tot memorabele songs te komen. Er wordt flink en snel van leer getrokken in songs als het snelle blackmetal-achtige ‘Black Gates Of Antioch’ en ‘Souls For The Sepulchre’ om pas eindelijk in het lange afsluitende ‘Where Bleak Spirits Pass’ Wat meer rust te vinden door middel van kalme en gedragen stukken. De wat meer blackmetal-achtige riffs en het slepende karakter van deze song maken dit tot het hoogtepunt van de plaat. Je zou de band dan ook graag het advies mee willen geven om wat meer deze richting op te gaan, want dat zou in de toekomst wel eens hele mooie muziek op kunnen leveren. Het brute en technische beuken dat veel deathmetalbands en dus ook Throne Of Heresy kenmerkt is niet meer onderscheidend genoeg. Hoe mooi sommige stukken op Antioch ook klinken Alleen de hele groten binnen het genre kunnen nog een meerwaarde binnen het genre zijn door echt goede songs te schrijven. Nu horen we vooral een flinke verzameling riffs die we helaas ook zo weer vergeten zijn.
Antioch is een degelijke plaat, maar alleen met degelijk zijn kom je er niet. Daar moet wat meer voor gebeuren. Throne Of Heresy heeft met ‘Where Bleak Spirits Pass’ zelf al de aanzet gegeven voor een meer onderscheidend geluid. Er zit duidelijk een hoop potentie in deze vijf Zweden, maar op dit album komt het er nog niet genoeg uit.
.jpg)
Highrider - Armageddon RockApart geval dit Zweedse viertal dat zich de naam Highrider heeft...
.jpg)
Giants - Break The Cycle Na jaren ploeteren in de Britse DIY-scene en diverse 7-inches en EP’s verder,...