Aborted - Retrogore Recensie op Podiuminfo

2016-04-26 Wat AC/DC is voor de rock ’n roll, dat is Aborted voor de vadsige grind/deathmetal. Zonder enige twijfel weet je wat je kunt verwachten van deze in België ontstane formatie. Ze draaien nu al ruim twintig jaar mee en zijn ondertussen experts als het op tekstueel gebied aankomt op ranzige toiletbezoeken, onthoofdingen, lichamen uit elkaar trekken, wegrottende kadavers, vulgaire pornografie, doorgedraaide seriemoordenaars en de nooit verzadigde lusten van Cenobites uit de film Hellraiser. Het is een diepe duik in het ranzige en fantasievolle bloeddorstige, maar het is ook reflectie tot welke zieke dingen de mensheid in staat is. Deze thematiek komt uiteraard ook weer aan bod op het negende en nieuwe album RetroGore, maar wordt aangevuld met een persoonlijke kijk op religie en politiek. Frontman, schreeuwlelijk en brulboei Sven de Caluwe geeft aan dat hij walgt van de huidige staat van onze samenleving en hier simpelweg niet onderuit kan. Uiteraard is dit alles voorzien van de welbekende Aborted-saus.

Een welbekende Aborted-saus die net zo extreem en intens is zoals te horen is op de voorganger The Necrotic Manifesto, maar die net een tikkeltje donkerder en bruter is op deze nieuwe plaat. RetroGore bevat de snelste tempo’s die Aborted tot nog toe op plaat heeft vastgelegd. Daarnaast hebben ze wat meer ruimte opengelaten voor het experiment, waarbij de ene keer meer aandacht is voor een opbouwende groove en melodie, zoals te horen is op ‘Divine Impediment’. Een andere keer trekken ze het technische element tot in het extreme door, zoals te horen is op ‘Cadaverous Banquet’. Er valt wel te stellen dat de gitaristen behoorlijk wat pittig vingerwerk mogen verrichten op hun fretborden. Om nog maar te zwijgen over de hoogstaande solo’s die ze er tussen al deze bedrijvigheid uit pompen. Eentje om je vingers bij af te likken vinden we terug op ‘Coven Of Ignorance’, waarbij ze heel even het gas terug nemen. Iets wat ook weer gebeurd bij ‘From Beyond (The Grave)’.

Naast de indrukwekkende muzikaliteit van de gitaristen en de drummer, mag ook het stemgeluid van Sven de Caluwe er wederom wezen. Hij brult, schreeuwt, overdondert, gromt en grunt alsof zijn leven er van af hangt en trekt alle vocale registers open. Dit is een stemgeluid om te vrezen en tegelijkertijd een applaus verdiend, gezien de leeftijd van de band. Er is geen enkel spoortje van slijtage te bespeuren en de passie voor dit soort muziek leeft sterk voor de mannen. Om toch bij de tijd te blijven hebben ze wel wat meer variatie in de mix gegooid, waarmee de extremiteit en intensiteit nog beter uit de verf komt. Het blijft nog altijd onmiskenbaar Aborted; rauw, bruut en bovenal genadeloos hard. Ook met RetroGore weten de fans dat ze de nieuwe release zonder twijfel aan kunnen schaffen.

Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Aborted Label:Century Media