A Man Alive! stipt voornamelijk de moeilijke band die Nguyen met haar vader heeft aan. Papa Nguyen besloot namelijk met de noorderzon te vertrekken toen Thao nog amper op eigen benen kon staan. In twaalf songs volgen we het traject van haar leven in vergelijking met dat van haar vader. Nguyen haalt de ambiguïteit van de bloedband eenvoudigweg doch pijnlijk aan in ‘Departure’: ”fight for me in the modern day / half of all my blood in vain”. Enerzijds is haar vader iemand die steeds verder van haar af staat, een persoon die naarmate de tijd vordert alsmaar langer weg is uit haar leven. Anderzijds is hij verbonden met haar door bloed en genen en zal daardoor altijd een onderdeel van haar leven zijn. De nummers zijn als de achtbaan van emoties die bij dit gat in iemands leven komen kijken: nu eens is de absentie van een vaderfiguur verdrietig, leeg en zwaar, dan weer raapt Thao zich bijeen en is ze optimistisch door innerlijke kracht, ook weer letterlijk te horen in het krachtige ‘Guts’: ”I got the guts / I don’t need my blood”.
Die tweedeling klinkt ook zeker door in de sound van het album. Garbus’ producties passen de plaat als een handschoen: de warme funk wordt door de industriële rockmachine gehaald met als output een vervreemdend geluid dat je soms doet snakken naar muzikale warmte waar je deze verwacht, maar holle, gedempte klanken of soms zelfs leegte hoort. Nguyen en Garbus zetten daardoor een bijzonder geslaagd kunstwerk neer dat de vinger zowel tekstueel als muzikaal op de zere plek legt als het op verscheurde familiesferen en de daarbij behorende persoonlijke trauma’s aankomt. Door de emotionele rollercoaster, afwisseling en sterke productie is A Man Alive! nergens zwak. Geen gezellig-op-de-fiets plaatje dus, wel een interessante verzameling songs om voor te gaan zitten.
hammock - Everything And NothingDe nieuwe plaat van Hammock is prachtig. Marc Byrd en Andrew Thompson, twee...
Susanne Alt - Saxify Wanneer je voor het eerst kennismaakt met de Amsterdamse Susanne Alt , is...